Çocuklarınıza bu yıl bulabildiğiniz ve gidebildiğiniz tüm doğa güzelliklerini gösterin. Seneye göremeyebilecekler çünkü…
Salda, Marmara kıyıları, yan(dırıl)an ormanlar, şimdi de Tuz Gölü…
Kaybettiklerimiz ve kaybedeceğimiz o kadar doğa mucizeleri var ki!
Biz bu zihniyette yaşamaya devam ettiğimiz sürece.
‘Biz’ in içinde hepimiz biraz varız aslında. Tuz gölünü besleyen akarsuyun yolu, sizin yediğiniz yemeği yetiştirmek için kesilmişse biz de bu katliamın ortağıyız aslında. Bilmeden!
Kendi tarlaları kendi keselerini doyurmak için katliamı yapan ve buna ses çıkartmayan öngörüsüz yetkililer olduğu sürece, bu mahvediş devam edecek ne yazık ki…
Bilim adamları uyarıyor, uyarmaya devam da edecekler. Peki şimdiye kadar seslerini kaç kişi duydu? Ancak sosyal medyada pembesi grileşmiş canı çoktan çekilmiş flamingoları görünce ayıldık. Ve maalesef çok ama çok geçti… Birçok endemik bitkiye de anavatan olan Tuz Gölü ‘nü daha fazla kayıp vermeden yaşatmak lazım.
Seslerine ses olup, asıl onların uyarılarını yaymaya destek olmak lazım.
Çocuklarımızı doğru eğitmek lazım, doğa varsa biz varız, anlayışıyla ekosistemin işleyişi sadece konu olarak anlatılıp geçilmemeli. İşte bu katliam gösterilmeli. İnsanlığın ne kazanmak uğruna neleri kaybettiği üzerine konuşulmalı.
Yeni nesilden ümitliyiz, yeter ki doğayı onlara doğru tanıtalım.
İnsanlığın ne olduğunu anlayacaklardır zaten…