Filmlerde izlenildiği gibi değilmiş... 😱
Filmlerde izlenildiği gibi değilmiş... 😱
Kendi kendimize eğleniyorduk. Yanımda Ouija tahtası getirmiştim. Eğlenmek için kendi kendimizi korkutuyor ve korkutucu kelimeler söylüyorduk. Ardından tahtanın üzerindeki cam gözlü küçük tahta parça oynamaya başladı ve bize 'seni pencereden görebiliyorum', 'seni onun gözlerinden görebiliyorum' gibi şeyler yazmaya başladı. Evin bodrumunda olduğumuz için yalnızca minik bir pencere vardı ve o da evin arka bahçesine ve ormana bakıyordu. Biraz daha soru sorduk ve o da bize 'arabanın altındayım' cevabını verdi. Elimize bir el feneri ve kendimizi koruyacağımızı düşündüğümüz sineklik alarak dışarıda park halindeki arabanın altına baktık. Arabanın altında bize doğru bakarak tıslayan simsiyah bir kedi vardı. Çığlıklar içinde eve geri koştuk ve eve girdiğimiz an elektrikler kesildi. Birkaç dakika sonra geri geldi, fakat güneş doğana kadar korku içinde bekledik. Tahta ile bir daha oynamadık.
Başlarda her şey çok güzeldi. Kendimizce eğleniyorduk. Ta ki arkadaşlarımdan bir tanesi tahta aracılığı ile konuştuğumuz ruha 'nasıl öldüğünü' sorana kadar... Ruh bize 'cinayet' cevabını verdi. Ne zaman öldüğünü sorduğumuzda da 1800'lü yılları işaret etti. O an üzerimde bir ağırlık hissettim. Tüm odanın enerjisi birdenbire değişmişti. Herkes durumu fark etti ve tahta ile oynamayı bıraktık. Bu olaydan 1 hafta sonra soruyu soran arkadaşımın annesi kanserden öldü. Bunun zaten hasta olduğu için bir tesadüf olduğunu düşündük, fakat diğer arkadaşımın annesi ciddi bir alkol sorunu yüzünden hastaneye kaldırıldı. Aynı hafta kendi annem çok ciddi bir histerektomi geçirdi. Bunların yanı sıra gölgeler, ayak sesleri, fısıltılar gibi normal yaşamımda asla yaşamadığım şeyler yaşamaya başladım. Üzerinden 9 yıl geçmesine rağmen hala kendimi sorgularken buluyorum.
O zamanlar lise 1. sınıftaydım. Diğer 3 kız arkadaşım bana Ouija tahtası ile oynamayı isteyip istemediğimi sordu. Çünkü kendileri 'Roger' adındaki bir adamla konuşuyordu. İlk başlarda şüpheli yaklaştım. Tahta üzerindeki cam gözü onların hareket ettirdiğini düşünüyordum. O gün notlarımız açıklanmıştı. Notumun ne olduğunu yalnızca ben biliyordum ve bunu tahtaya sordum. Bana doğru yanıt verdiğinde onu arkadaşlarımın hareket ettirmediğini anladım. Bu yüzden hemen ilgimi çekti ve daha fazla soru sormaya başladım. Roger beni sevmeye başlamıştı ve diğer 3 arkadaşımı pek sevmediği kesindi. Bıçaklanarak öldürülmüştü. Belli bir zaman sonra tahtayı tek başıma kontrol etmeye başladım. Bugüne kadar paranormal bir olay yaşamadım, fakat Roger ile tahtada gerçekten uzun uzun sohbet ettim.
Oldukça kalabalıktık. Bizler daha önce tahta ile oynamıştık, fakat aramızda henüz hiç oynamayan ve doğal olarak şüphelenen kişiler vardı. Saat gece 23:00 gösteriyordu. Şüphelenen arkadaşlarımdan birisini zorla bizimle tahtanın başına oturttuk ve o aynı ifadesini koruyarak tahtaya 'bunun gerçek mi yoksa saçmalık mı' olduğunu sordu. Cam göz hemen 'hayır' yazan yere gitti. Arkadaşım ikna olmadı ve bu sefer de 'kanıtla' dedi. Sözünü henüz bitirmişti ki odadaki tüm ışıklar yanıp söndü ve bir anda yurt binasının yangın alarmı çalmaya başladı. Hepimiz korku içindeydik ve yangın prosedürlerini takip ederek binadan çıkmak üzere odadan ayrıldık. Yaklaşık olarak 20 dakika sonra kampüs güvenliği bunun yanlış alarm olduğunu ve herkesin sakin olarak odalarına çıkması gerektiğini söyledi. Odaya geri döndüğümüzde Ouija tahtası orada değildi. Kimse yanına alamazdı çünkü oda kilitliydi.
Ne harika bir hediye diye düşünürken en iyi arkadaşımın evine gittim. Tahtayı da yanımda götürmüştüm. Odasına çıktık ve tahtayı yere koyduk. 'Bizimle odada kimse var mı' diye bir soru sorduk ve cam göz hemen harekete geçerek büyükannemin ve onun büyük teyzesinin adını heceledi. Üstelik her ikisi de aynı yıl ölmüştü. Bunu görünce tahtayı hemen kutusuna geri koyduk. Korkudan çıldırmıştık. Tahta ile beraber eve döndüm ve onu dolabıma koydum. Bir daha hiç oynamadım ama ona her baktığımda bana ürkütücü bir his veriyordu. Birkaç yıl sonra Ouija tahtasını bir nehre fırlattım.
Son derece üzgündü ve onunla son defa iletişim kurabilmek için Ouija tahtasını kullanmaya karar verdik. Tahtadan umutsuzdu ama yine de denemek istiyordu. Tahtayı kullandık ve hiçbir şey olmadı. Bıraktığımız an odanın köşesinde bir varlığı hissettim. Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım. Tahtanın üzerindeki cam göz hızla hareket etmeye başladı ve bazı kelimeler hecelemeye başladı. O kadar korkunçtu ki her şey hızla oluyordu. Bir daha Ouija tahtasını asla kullanmadım. Olayın ardından kendimi son derece bitkin hissettim. Sanki tüm enerjim vücudumdan çekilmiş gibiydi. 30 dakika uyudum ve bir anda yataktan zıplayarak uyandım. Odanın köşesinde bir iskelet gördüm. Tam olarak iskelette denemez, ama bu dünyadan olmadığı kesindi. Aniden bana doğru koştu ve ağzını kocaman açarak çığlık atmaya başladı. Çığlık atmaya başladım ve derhal üzerimi giyinerek evi terk ettim. Yanımda uyuyan arkadaşım ne olduğunu anlamadı. Bu olaydan sonra Ouija tahtasına ne olduğunu bilmiyorum. Odamda duruyordu ama onu daha sonra hiç bulamadım.
Daha önce hiç kullanmamıştım, bu yüzden şüpheli yaklaşıyordum. Ama içten içe merak ediyordum. Herkes sırayla sorular sordu ve ben her defasında cam gözü__ başkasının hareket ettirdiğini düşündüm. Kızlar epey ürkmüştü ama ben bir farklılık yaparak o an orada yer alan kimsenin yanıtını bilmediği bir soru sordum. Tahta doğru yanıtı verince gerçekten bir ruhla temasa geçtiğimizi anladım. Bu olay yaşanırken üst kattaki kapı kendiliğinden açıldı ama bunu hiç kimse yapmamıştı. En ürkütücü olay ise sabaha karşı 4-5 civarında uyanan birkaç kız pencerenin dışında siyah bir figür gördüğünü söyledi. Üstelik biz ikinci kattaydık.
İlk başlarda cam gözü kendimiz hareket ettirerek komik kelimeler söylüyorduk. Daha sonra annem biraz ciddi olup gerçekten bir ruh ile temasa geçmeye çalışalım dedi. Annemin bir arkadaşı kayıptı. Yaklaşık 1 ay olmuştu ve kimse onu bulamıyordu. Cam göze ellerimizi koyup kiminle konuştuğumuzu sorduğumuzda tahta bize annemin arkadaşının ismini verdi.Hatta 'annemin arkadaşı mısın' diye sorduğumuzda 'evet' yanıtını verdi. Annem çok sinirlendi ve ona nerede olduğunu sordu. Bu noktada durduk. Yaklaşık 2 hafta sonra annemin arkadaşının cesedi buldular. Ona bir araç çarpmış ve yakınlardaki gölete düşmüş.
Böyle içerikler çok güzel ya. Dahası gelsinnn
birgün dükkana bir adam geldi. otobüs saatine daha varmış biraz alışveriş yapmak istemiş. çay söyledim buna. adam çayı içerken arkamda duran bereket duasına falan baktı, dedi ki "bunu kaldır buradan, bu dua değil.". dedim "dayı sen nereden biliyorsun?". adam "ben yazıyorum böyle şeyler" dedi. "yaz bakayım." dedim, "kağıda yazsam anlamazsın, bekle şimdi." dedi. cebinden kalem çıkardı, başladı tırnağına bir şeyler yazmaya. bir baktım karşıda duran kadın bildiğin üstünü başını çıkararak dükkana doğru gelmeye başladı. dedim "dayı dur tamam anladım, millet görüp yanlış anlar ocağımız söner.". tırnağına tükürüp sildi, kadın kendine geldi. etrafına baktı ama bir şey anlamadı kadın. demem o ki; uydurmak kolay, osur osur ipe diz.
Bir insan neden korkudan altına sı**ak ister