Eşlerini selamlarken sık sık çıkardıkları seslerinden son derece tek eşli doğalarına kadar, ayırt edici ve karizmatik deniz canlısı olan denizatının ata benzer kafası, uzun ağzı ve kıvrık kuyruğundan çok daha fazlası vardır. Denizatlarına dair ilginç bilgileri sizler için araştırdık. Öyleyse bu orijinal ve sevimli canlıları incelemeye geçelim...👇
Bu yapay yapıların ortaya çıkmaya başladığı ilk yerlerden biri, Yeni Güney Galler'deki deniz bilimcisi olan Dr. David Harasti'nin Sidney Limanı çevresinde bir zincir oluşturduğu Avustralya'nın doğu kıyısı. Harasti, aslında otelleri, koruma amaçlı olarak modelledi.
Amaç, son 20 yılda azalan doğal yaşam alanlarının bir sonucu olarak önemli bir düşüş yaşayan, ülkenin nesli tükenmekte olan 'Beyaz Denizatları'nı (Hippocampus whitei) barındırmak ve yetiştirmek. John White'ın adaşı, Birinci Filo Genel Cerrahı, 'White'ın Denizatı' (Sydney Denizatı olarak da bilinir), Yeni Güney Galler sularına özgü dört denizatı türünden biri.
Oteller başarılı olursa, dünya çapındaki resiflerde yaygın hale gelebilirler.
Yunanca 'at' ve 'deniz canavarı' kelimelerinin birleşimi olan Hippocampus cinsinin bir parçası olan denizatları, ilk bakışta sıra dışı anatomik şekilleri ve pullarının olmaması nedeniyle bir balığa benzemezler. Ama aslında somon ve kılıç balığını içeren Actinopterygii (kemikli balık) sınıfına Syngnathidae familyasına aittirler.
Denizatları, balıklarla birçok ortak fiziksel özelliğe sahiptir. Bununla birlikte, balıkların aksine, sağlam zırh benzeri plakalardan oluşan güçlü bir deriye ve diğer balıkların sindirmesini zorlaştıran sert, kemikli bir yapıya sahiptir.
Ayrıca kafasında ve gövdesinde, tanımlanmasını kolaylaştıran büyük koyu lekeler vardır.
En belirgin denizatı grubunun ise cüce denizatı olduğu söyleniyor. İnanılmaz derecede küçüktürler ve çevrelerine mükemmel bir şekilde uyum sağlama konusunda bukalemunlar gibi yeteneklilerdir; bu da bulunmalarını neredeyse imkansız hale getirir.
Yön bulmalarına yardımcı olan küçük pektoral yüzgeçlere rağmen, o kadar hassastırlar ki, fırtınaların yarattığı dalgalarda bitkin düşüp ölebilirler.
Dayanıklı olmasalar da sadece ileri değil, aynı zamanda yukarı, aşağı ve geri hareket edebilmeleri bakımından benzersizdirler. Kafalarının şekli de suda neredeyse sessizce süzülmelerine yardımcı olur. Bunun, deri hücrelerindeki yararlı kromatoforlar sayesinde kamufle olma yetenekleriyle birleşmesiyle de yaklaşık yüzde 90'lık yırtıcı öldürme oranıyla harika avcılardır.
Esnek kuyrukları, dinlenmeye ihtiyaç duyduklarında kendilerini mercan veya deniz yosununa bağlamalarına olanak tanır. Bazen birbirlerini kaybetmemek için kuyruklarını arkadaşlarının etrafına doladıkları bile biliniyor. Aynı zamanda kendilerini, yüzen bitki örtüsüne bağlayarak da uzun mesafeleri kolaylıkla katedebilirler.
Karides benzeri canlılar, yavru balıklar ve küçük organizmalar gibi şeyleri tüketirler. Mideleri olmadığı için sürekli yemek yemek zorundadırlar. Yavaş yüzerler ve avlarını kovalamazlar, onları gizlice yakalarlar.
Konu üremeye gelince de 'kovalamazlar' diyebiliriz...👇
Her sabah, denizatı çiftleri birbirlerine ritüel danslar yaparlar, dakikalar ve saatler boyunca girift, ritmik kıvrımlar ve dönüşler boyunca hareket ederler. Romantik bağlarını güçlendirmek, üreme döngülerinin düzgün bir şekilde senkronize olmasını sağlamak ve her gün partnerlerine 'hayattayım ve sana bağlıyım' demenin bir yoludur.
Erkekler gebelik boyunca (birkaç haftaya kadar sürebilir) dinlenmek için bir alana yerleşirler. Nihayet doğum yapma zamanı geldiğinde, babalar minicik bebekleri fıskiye gibi dışarı iten bir dizi şiddetli kasılma yaşarlar.
Bebek denizatları doğduklarında pirinç tanesi büyüklüğündedir. Ayrıca hayatlarının ilk iki ila üç haftasını okyanusun plankton tabakasında sürüklenerek kendi başlarına geçirirler. Çok azı yetişkin olacak kadar uzun süre hayatta kalabilir.
Eski Yunanlılar, Avrupalı simyacılar ve Asyalılar arasında mistik bir önemi olduğu düşünülüyordu. Eski Yunanlılar ve Romalılar, denizatı deniz tanrısı Neptün/Poseidon'un bir özelliği olduğuna inanıyorlar, güç ve gücün sembolü olarak görüyorlardı
Eski Avrupalılar, denizatının ölen denizcilerin ruhlarını yeraltı dünyasına, güvenli bir şekilde taşıdığına inanırken, Çin kültürleri denizatının bir tür deniz ejderhası olduğunu düşünüyorlardı. Denizciler de uzun zamandır denizatını iyi bir şans tılsımı olarak görmüşlerdir.
Denizatlarının tedavi edici yönlerine dair inançlar geçmişe dayansa da, 21. yüzyılda çok gerçek bir etkiye sahipler. Geleneksel tıpta denizatı talebi, her yıl yakalanıp ilaç ticaretine satılan milyonlarca denizatı ile daha önce hiç olmadığı kadar artıyor.
Ancak koruma grupları ve kampanya yürütücüler, insanları bu pahalı ve nesli tükenmekte olan bu canlılara alternatifler aramaya ikna etmeye çalışıyor. Umarız bulurlar ve biz de bu özel canlıyı nesiller boyu görmeye devam ederiz diyelim. 🙌