Osman Hamdi Bey, 19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarında yaşamış önemli bir Osmanlı ressam, arkeolog ve müzeci olarak bilinir. Sanatsal kariyeri ve eserleriyle önemli bir figür olan Osman Hamdi Bey, Türk resim sanatının ve kültürel mirasının korunması ve geliştirilmesine önemli katkılar sağlamıştır.
Gelin birlikte Osman Hamdi Bey'in hayatının detaylarını keşfedelim. 👇
Babası, dönemin önemli devlet adamlarından olan İstanbul Valisi İbrahim Edhem Paşa'dır.
Paris'te yaşadığı dönemde, sanat ve arkeolojiye olan ilgisi arttı ve ressam Jean-Leon Gerome gibi ünlü sanatçıların atölyelerine devam ederek resim eğitimi aldı. Bu eğitim, onun resim tarzını ve sanatsal anlayışını büyük ölçüde etkiledi.
O dönemde, modernleşme süreçlerinin yaşandığı Osmanlı İmparatorluğu'nda, kültür ve sanat alanında önemli projelerin başında yer aldı.
Müzenin kuruluşu, Türkiye'de arkeolojik eserlerin korunması ve araştırılması için önemli bir adımdı. Müze, antik eserlerin toplanması, saklanması ve sergilenmesi için bir merkez olarak işlev gördü.
Sidon Nekropolü, Bergama, Assos, Priene ve Magnesia gibi antik kentlerin kazı ve araştırma çalışmalarında önemli rol oynadı. Ayrıca, Makedonya Kralı Büyük İskender'in babası II. Filip'in mezarı olarak bilinen İskender Lahdi’nin keşfine önemli katkılarda bulundu.
1884'te kabul edilen ve Türkiye'deki arkeolojik eserlerin yurtdışına çıkarılmasını yasaklayan “Eski Eserler Tüzüğü” Osman Hamdi Bey'in girişimleriyle hazırlanmıştır. Bu yasa, Türkiye'nin kültürel mirasının korunması açısından büyük önem taşıyordu.
Sanatçının en ünlü eseri olan bu tablo, yaşlı bir adamın bir grup kaplumbağayı eğitmeye çalıştığı bir sahneyi resmeder. Alegorik bir anlatıma sahip bu eser, Batı dünyasıyla ilişkilerin ve modernleşme süreçlerinin yavaşlığına dair eleştirel bir yorum olarak kabul edilir.
Bu eser, silah satan bir adamın portresini tasvir eder ve Osmanlı İmparatorluğu'nun güç kaybını ve dönemin belirsizliklerini yansıtır.
Cami önündeki arzuhalciye arzuhal yazdırmakta olan iki kadın resmedilmiştir. Hemen yanlarında ise iki sokak köpeği bulunur. Osman Hamdi Bey genelde feraceli kadın tipini sınıf farlılıklarını belirtmek için kullanmıştır.
İstanbul'da Çinili Köşk'te bulunan bir mihraptan esinlenerek yapılmıştır. Resimdeki kadının kimliği ve duruşu konusunda tartışmalar vardır. Toplumsal ahlak ve din konularına temas ettiği için eleştirilere maruz kalmıştır. Bazı yorumlara göre, resimdeki detaylar kadının statüsünün önemini vurgular ve dinsel baskıları simgelemektedir.
Osman Hamdi'nin bu resmi oryantalist bir şekilde değil Avrupa'da görülen akımlara uygun olarak çizilmiştir. Resimdeki fon, sadece fon işlevi görmesi için kullanılmıştır ve kadının giydiği kıyafetler Fransız modasına uygundur. Elinde tuttuğu sarı renkli demet mimoza çiçeği vurgulanmaktadır.
Cami içinde yaşlı bir adamın Kur'an okurken resmedildiği bu tabloda, duvarlar çinilerle kaplıdır ve Arapça yazılar da bulunmaktadır. Kapı batıya bakmakta ve gölgesinden ikindi vaktinin geldiği anlaşılmaktadır.
Tablo, siyah bir elbise giyen Naile Hanım'ı altın yaldızlı arka plan ile göstermektedir. Osman Hamdi Bey'in aile portreleri koleksiyonunda Naile Hanım'a ait başka portreler de vardır.
İç mekanı belli bir açıdan görülen türbede, ön planda iki sandık ve arkalarında geleneksel giysiler içinde sağ eli göğsünde, sol eli yukarıda olan bir erkek figürü bulunmaktadır.