Hristiyanlıkta ruhban sınıfına ait olan papaz ve rahip kavramları, sıklıkla karıştırılsa da temelde farklı yaşam biçimlerini ve görevleri temsil ederler. Her ikisi de dine hizmet eden kişilerdir, ancak sorumlulukları ve dünyayla ilişkileri farklılık gösterir. Peki papaz ve rahip arasındaki farklar tam olarak ne?
Buyurun detaylara 👇
Özel bir dini eğitimden geçtikten sonra metropolit (başpiskopos) tarafından atanarak bu mertebeye ulaşır. Papazlar genellikle bir kiliseden, mahalleden veya şehirden sorumlu olup, ayinleri, evlilik seremonilerini ve kilisedeki hayır işlerini yönetirler. Hatta bazen kilise hukukuna göre anlaşmazlıkları çözmek gibi önemli görevleri de üstlenirler.
Papazlık, tamamen dünyevi hayatın içinde bir görevdir. Bazı mezheplerdeki papazlar evlenebilir, mal mülk sahibi olabilirler ve sorumlu oldukları topluluk için bir aile reisi (peder) rolünü üstlenirler. Bu yönüyle, İslam’daki yerel bir topluluktan sorumlu imama benzetilebilirler. Ayrıca, rütbe hiyerarşisinde yer alırlar: Papaz, Piskopos, Başpiskopos (Metropolit) ve Katolik Kilisesi'nde Papa. Papazlar, piskoposlar gibi dini kanunu yorumlama yetkisine de sahiptirler.
Rahipler manastırda diğer rahiplerle ya da münzevi bir şekilde tek başına izole yaşar, mal mülk edinmez ve tüm ömrünü dini bilimlere, meditasyona veya toplum hizmetine adar. Rahipler istedikleri yaşta manastır düzenine katılabilir ve katıldıktan sonra kurallara harfiyen uymakla yükümlüdür.
Rahipler yükselerek manastırdan sorumlu başrahip olabilir veya ek eğitim alarak papazlık da yapabilirler. Rahip ve rahibeler ruhban camiasının dini literatüre büyük katkılar sağlayan teolojik uzmanlarıdır; ancak papazlar gibi dini kanun yapma veya değiştirme gibi resmi bir kaygıları ya da yetkileri yoktur.
Rahip ise dünyadan elini eteğini çekmiş, bekar bir yaşam süren, manastıra bağlı ve kendini tamamen ruhani ve bilimsel çalışmalara adamış kişidir. Rahiplik kurumu, erken Hristiyanlık döneminde Antik Yunan filozoflarının inziva geleneğinin bir uzantısı olarak gelişmiştir.