'Ben bir anneyim ve Cihangir’i yıllardır tek başıma büyütüyorum; sustum çünkü çocuğumu korumak istedim ama artık susmanın yokluğu normalleştirdiğini görüyorum. Bir baba çocuğunu yıllarca görmezse, yeni hayatında yeni çocuklarıyla aile fotoğrafları paylaşırken öz evladına dair tek bir iz bile bırakmazsa, çocuğunun sağlık süreci için yurtdışında tedavi iznini dahi göndermezse buna başka bir isim bulunamaz. Konu benim kim olduğum değil; konu bir çocuğun eksik bırakılan hakkıdır. Ben tertemizim ve kendimi ispatlamak zorunda değilim; bir annenin görevi başkalarının eksiklerini örtmek değil, çocuğunun hakkını savunmaktır. Susmuyorum, çünkü bu bir kavga değil; vicdanın sesidir, başım dik, gönlüm rahat. Ben, eski eşime kamuoyu önünde şu soruları soruyorum:
Çocuğunu kaç yıldır görmüyorsun?
Ben söyleyeyim, senin cevap vermene gerek yok. 10 yıldır.
Yeni eşinle ve yeni hayatında sana mutluluklar diliyorum.
Yeni çocuklarınla ve yeni ailenle paylaştığın fotoğraflara saygım sonsuz.
Ama soruyorum: Cihangir’e ait bir paylaşım yapmayalı kaç yıl oldu?
Cevap: Yok.
Benim çocuğumla ilgili, sosyal medyada ya da herhangi bir platformda tek bir paylaşımın var mı?
Cevap: Yok.
Merakını gidereyim; tertemizim. Ama konu bu değil. Senin “baba gibi baba” olmayışının kamuoyu nezdindeki temizleyicisi ben değilim.
Benim bir temizlik testim olmaz. Asıl temize çekilmesi gereken senin babalığındır. Sen önce babalığını temize çek.
Saygılarımla,
Günay Musayeva'
şurada çocuğunla sosyal medya paylaşımı yapmadığını yazması saçmalık..mesele bu olmamalı cidden, herşey sosyal medya olmuş adam cocuğu kabul etmiyor