Hakkı Devrim Türkiye'nin en iyi gazetecilerinden biriydi. Maalesef ki bugün tüm yayın organlarının manşetlerinde onun ismini okuduk.
Hakkı Devrim Türkiye'nin en iyi gazetecilerinden biriydi. Maalesef ki bugün tüm yayın organlarının manşetlerinde onun ismini okuduk.
Hepimizin çocukluğunda yer etmiş, dünyaya ilk açılma kapımız olan ansiklopediler Hakkı Devrim'in elinden çıkmaydı.
Düşünce ve dil adamıydı, anlayacağınız!
O 'eski toprak' olmasına rağmen neşeli, çağa ayak uyduran, gençlerin dilinden anlayan, kısacası 'genç ruhlu' biriydi.
Hakkı Devrim, 1948 yılında Hukuk Fakültesinde tanıştığı Gülseren Tokgöz'e tabir-i caizse abayı yakmıştı.
5 yıl süren dostluklarından sonra bir yıl başı gecesinde, başka kızlarla otururken daraldığını hissetti ve müsaade isteyip dışarı çıktı. Bulduğu ilk telefonla Gülseren'i aradı ve 'Gülseren, sen bana varır mısın?' diye sordu. Gülseren'den olumlu cevap alınca telefonu kapattı. Artık sözlenmişlerdi.
Ani bir kararla ve duygularının kabarmasıyla evlilik teklif eden Hakkı Devrim, bu noktaya kadar aslında evliliğe karşı bir insandı. Hayat işte!
Hakkı Devrim o dönemde oldukça gençti ve Gülseren'in babasını etkilemeye çalışıyordu. Gülseren'in babasının 'Nasıl geçineceksiniz?' sorusuna bu cevabı vererek müstakbel kayınpederini oldukça güldürmüştü.
Gülseren'in babası 'Evladım, senin şöyle tek kelimeyle söylenebilecek bir mesleğin yok mu?” diye soracaktı.
Fakat Gülseren ve Hakkı çiftinin aşkına uzun süre direnmedi ve evliliklerine onay verdi.
Gülseren Hanım, yani Lülüş, köklü bir aileden geliyordu. Ahmet İhsan Tokgöz'ün torunuydu, ki kendisi Serveti Fünun edebiyatını kuran kişidir.
Böyle bir aileden çıkma bir kadın olarak oldukça zeki, birikimli, kültürlü, gerçek bir entelektüeldi. Hakkı Devrim'in tarifiyle 'Veronica Lake’e benzeyen bir kız. Tuhaf, sıra dışı bir güzellik' idi.
1948 yılında Sartre ile Camus'nün farkını tartışan, gördüğü gibi Hakkı Devrim'in aklını başından alan, zekasını gösterdikçe daha da etkileyen bir kadındı Lülüş.
Hakkı Devrim de ne sağlam bir karakterdeydi ki; kendisini bu ilişkinin 'bencil' ve 'egoist' karakteri olarak gördü ve bunu açık açık dile getirdi. Eşinin, sırf kendi iyiliği için daha bencil biri olmasını dilediğini fakat bu durumun biraz işine geldiğini de itiraf etti.
Gülseren Hanım, Hakkı Devrimle 60 yıl arkadaş, 55 yıl evli kaldıktan sonra, 2008 yılında kanser sebebiyle hayatını kaybetti. Bu ölümün ardından yıkılan Hakkı Devrim, biricik Lülüş'ünün ardından duyduğu pişmanlığı defalarca söyledi.
'Yine de o güne kadar hiç şikayet etmedi, korkusunu belli etmedi. Ben olsam ederdim. Niçin bu kadar herkese borçluydu? Ne olmuştu? Genlerinde bir suç mu vardı? Büyüklerinden biri insanlığa karşı bir suç mu işlemişti? Ömür boyu borçlu gibiydi...'
Hakkı Devrim, serde erkeklik olduğundan belki de, doya doya ağlayıp acısını atamadığını bu şekilde anlattı.
Hastalığı nüksettiğinde Lülüş ile adeta çocukluklarına döndüklerini, sürekli öpüştüklerini anlatırken; 'Ben kendimde kanser bulduğumda hemen doktora gittim. Lülüş ise hiç şikayet etmezdi. Birini rahatsız edecek diye söylemez, yük olmak istemez.' diyerek hissettiği bencillik ve suçluluk duygusundan da yakınıyordu.
Hakkı Devrim, Lülüş'ün vefatından sonra bir daha evlenmeyi asla düşünmedi.
'O kadar fena bir şey ki, insanın eşini, can yoldaşını kaybetmesi, hiçbir acıya benzemiyor. Birbirini çok sevenlere, “İnşallah Allah ikinizin canını da bir trafik kazasında aynı anda alır” gibi abuk bir temennide mi bulunayım? Ne diyeyim, bilmiyorum ki...'
'Rüyalarımda Lülüş hep benimle Bana sahip çıkıyor, boşluğa düşmemi engellemeye çalışıyor. Sürekli onunla ev bakıyoruz, ama beğenmiyoruz. Birinin badanasını, birinin balkonunu, aramaya devam ediyoruz. İkimizi yokuşlarda görüyorum, tırmanıyoruz, hiç bilmediğimiz semtlere gidiyoruz. '
Umuyoruz ki hiç bilmediğiniz semtlerde bir ev beğenmişsinizdir ve bundan sonra orada beraber yaşayacaksınızdir, sevgili Hakkı ve Gülseren Devrim...
ağladım yemin ederim içim eridi. sanırım az önce dünyanın en güzel cümlesini okudum ya. "Bu evde Lülüş’ten başka birinin geziyor olmasını benim aklım, iz’anım, hiçbir yerim almaz."
Hakkı Devrim'in bu bağlılığını Meral Okay ve Beyaz'ın sunduğu bir programda izlemiş ve çok etkilenmiştim. Bu nedenle kendilerine bir şarkı yazmıştım. Bir süredir kayıtlar, aranjeler ve mikslerle uğraşıyorum. Amacım tamamlayıp bir şekilde kendisine hediye etmekti. Maalesef yetiştiremedim. Bir gün mutlaka dinleyecek.
çok güzel hazırlanmış bir içerik tebrikler.