Kabin dumanla doldu ve pilot tek kelime etmedi. Uçak bir anda ileri doğru hareket etti ve pike yaptı. Şoka mı girmiştim bilmiyorum ama inanılmaz derecede sakindim. 'Vay be demek ki uçak kazasında ölmek nasıl bir şeymiş öğreneceğim' diye düşündüm.'
Can havliyle ambulansı aradım. O an sadece 'Şu an bu yaşanıyor mu? Aman Allahım galiba ölüyorum' diye düşünüyordum.'
O an aklımdan geçen şey dört saat sonra matematik sınavım olduğuydu. Sınavım var ve uyuyup dinlenmeliyim diye düşünmüştüm.'
Beni acilen ameliyata aldılar ama kesici dikebilecek bir cerrah olmadığı için hemşireler panik halindeydi. 'Bu bi' tek benim başıma gelebilirdi zaten' diye düşünmüştüm.'
Ondan sonra bana inme inmiş. Bir hafta sonra gözlerimi açtığımda yoğun bakımdaydım.'
O an aklıma sadece nişanlım geldi. Onun adını sayıkladım ve kendime onun için dayanmam gerektiğini söyledim.'
O an düşündüğüm tek şey eşimdi. Ameliyattan sonra gözlerimi açtığımda onu görünce çok sevinmiştim.'
Deniz fenerinin çatısı yıkıldı ve üstüme devrildi. Merdivenlerin oynadığını hissettiğim anda son düşüncem 'Bu çok salakça bir ölüm şekli olacak' olmuştu.'
Bir okul aracı bana çarptı sürükledi görmedi. geri geri gidip tekrar çarptı. o an aklımda olan tek düşünce annemin çok üzüleceği ve gitmek istemeyip gidemediğim japonya hayali vardı. hala gidemedim
30 yıl önce askerde iken çok yakın bir pusuya düşmüştük. Teröristlerin ağır ateşi altında kafayı 2 taşın arasına soktum ve düşündüm "mermi göte bacağa gelirse yırtarız da kafaya girerse kötü amk" diye.... Geçen yıl da kalp krizi sırasında sadece yarım saatim kaldığını öğrendiğimde doktordan kağıt kalem istedim çoluk çocuğa vasiyet yazayım diye. Aradaki bol taklalı trafik kazalarını, yüksekten düşmeleri filan saymıyorum bile :)