Cadılar Bayramı kutlamalarını tuhaf buluyorsanız yanılıyorsunuz. Dünyanın farklı yerlerinde kutlanan gelenekleri duyunca epey şaşırabilirsiniz. Ölüler Günü'nden, Aç Hayalet Günü'ne bakalım dünyada kutsal sayılan günler nelermiş...
Cadılar Bayramı kutlamalarını tuhaf buluyorsanız yanılıyorsunuz. Dünyanın farklı yerlerinde kutlanan gelenekleri duyunca epey şaşırabilirsiniz. Ölüler Günü'nden, Aç Hayalet Günü'ne bakalım dünyada kutsal sayılan günler nelermiş...
4'üncü yüzyıldan kalma bir Hıristiyan geleneği olan Azizler Günü dünyanın birçok ülkesinde kutlanır. Bunlardan birisi de İtalya'dır. 1 Kasım günü kutlanan bu dini bayram günü resmi tatildir. O gün insanlar tanıdıkları veya tanımadıkları kişilerinin mezarlarına giderek çiçek bırakırlar. Ayrıca dünyaya gelmesini istedikleri ruhlar için yemek masalarında yer ayırırlar.
Banahaw Dağı’nın eteklerindeki bir kasabada her yıl 31 Ekim günü insanlar evleri ziyaret ederek hediyeleşiyorlar. Bu bir halk geleneği ancak Cadılar Bayramına da benzetilen yönleri var. Örneğin insanlar kapıları çalarak yiyecek ve para da topluyorlar.
Mezoamerikan kültürünün bir mirası olan Ölüler Günü'nde gerçek dünya ve ruhlar dünyası arasındaki sınırların kalktığına inanılır. 1 ve 2 Kasım günlerine denk gelen günlerde ölü insanların sevdiklerini görmek için onları ziyarete geldikleri düşünülür. Bu nedenle korkutucu kıyafetler giyilmez, insanlar ölen yakınları için ziyafet hazırlar, müzik çalar ve dans eder.
Drakula Günü, Romanya'da Osmanlı askerlerini kazığa oturtarak öldürmesiyle tanınan III. Vlad (Kazıklı Voyvoda)'ı anmak için düzenlenir. Ürkütücü hikayesiyle Kont Drakula efsanesini anımsatan Kazıklı Voyvoda'nın Romanya’da bulunan Bran Şatosu’nda yaşadığına inanılır. Aslı böyle olmasa da Cadılar Bayramı zamanında dünyanın dört bir yanından insanlar bu şatoyu ziyaret etmek için gelirler. Şato günümüzde müze olarak sergilenmektedir.
Yaklaşık 21 yıldır insanlar Tokyo’nun yanı başındaki Kawasaki’de Cadılar Bayramını kutlamak için toplanıyor. Bu bölgeye sığacak insan sayısı ise maksimum 4 bin olarak belirleniyor. Kontenjan sınırı nedeniyle günler öncesinden rezervasyon yaptıranlar bile oluyor. Cadılar Bayramını kutlamak isteyenlerden etkinliğe giriş için ücret de tahsil ediliyor.
Ölüler Günü'ne benzer şekilde Aç Hayalet Festivali'nde de ruhların dünyaya gelerek yiyecek ve içecek istedikleri inanışı yatıyor. Her yıl ağustos ayının sonundan eylül ayının ortalarına kadar düzenlenen festivalde sokaklarda dans ediliyor ve ruhların alabilmesi için yiyecekler dağıtılıyor.
Tarihi İrlanda’nın göçebe kültürüne dayanan Samhain, aslında kış mevsiminin gelmesini simgeleyen bir festivaldir. 31 Ekim ve 1 Kasım günlerinde kutlanır. Azizler Günü ile Cadılar Bayramı kökenini oluşturduğu bilinen bu kutsal zamanlarda insanlar farklı kostümler giyer ve şarkı söyleyerek kapılardan yiyecek toplar. Bu günlerde İrlanda’nın geleneksel yiyeceği olan barmbrack yapılır. Barmbrack bir tür meyveli kektir.
Bhadrapada ayının ikinci Paksha’sına denk gelen 16 gün boyunca devam eden bu gelenekte ruhların dünyaya gelerek, sevdikleri ile zaman geçirdiklerine inanılıyor.
Bir Budist geleneği olan Pchum Ben, 7 kuşak önce ve sonrasında ölen akrabaların ruhlarının yad edildiği kutsal bir bayramdır. Geleneksel olarak insanlar çiçek sepetleri hazırlayarak tapınakları ziyaret eder ve havaya pirinç taneleri atılır. Bu eylemin ruhlara iyi geldiğine inanılır. Eylül ayından Ekim ayının ortalarına kadar etkinlikler devam eder.
Uzun yıllardır Trak geleneği olarak Ocak ayının son hafta sonu kutlanır. Ülkedeki her köyün farklı bir canavar temsili oluyor. İnsanlar kostümlerini giyerek o gün başkent Sofya yakınlarında bulunan Pernik kent meydanında geçit töreni yapıyorlar. Etkinlikte kullanılan kıyafetler bazen ağaçtan bazen de hayvan derisinden yapılıyor. Bu şekilde kötü ruhları kovduklarına dair inanışları var.
Her yıl Nisan ayında gerçekleşen Awuru Odo Festivali, bir tür arınma günü gibidir. Cadılar Bayramına benzer şekilde kostümler giyilir ve kurban kesme, geçit töreni gibi etkinlikler düzenlenir.
İngilizce adıyla All Saint’s Day ya da Azizler Günü Polonyalıların dini bayramı olarak kabul edilir. Her sene 1 Kasım’da kutlanan bu gün onlar için kutsaldır. O gün tüm azizler, şehit düşen askerler ve insanların ölen yakınları anılır. Sokaklarda tüm dükkanlar kapalıdır ve herkes yas içerisindedir. Bayramın ikinci günü ise ölen insanların ruhları için bir ağıt ayini yapılır.
Bodhisattva Muc Kien Lien’in annesini hayaletlerden kurtarmasını konu olan eski bir Budist hikâyesine dayanan festival günü ruhların cehennemden serbest bırakıldığına inanılıyor. Çin takvimine göre yedinci ayın on beşinci günü kutlanıyor. O gün ayin yerine insanlar yiyecek ve tütsü götürüyor, aynı zamanda ruhların geri dönüşü kolay olsun diye de yollara fener bırakılıyor.
Her sene Paskalya’nın ikinci Salı günü gerçekleşen Radonitsa festivali 'sevinç' anlamına gelir. Bu festivalde insanlar sevdiklerinin mezarlarını ziyaret ederler ve paskalya yemekleri mezarlıkta yenir. Kutlamalar yaklaşık bir gece sürer.
Hinduların inanışına göre sevinç ve kahkaha ölen yakınlarının ruhlarına iyi geliyor. Bu nedenle her yıl Temmuz ya da Ağustos ayında inek kostümleri v ineklerle festival düzenliyorlar.
Bali’deki Hindu topluluklarında ve Endonezya’nın bazı adalarında kutlanan Galungan, ruhların evleri ziyarete geldiği inanışına dayanıyor. Bu nedenle İki hafta boyunca sokaklara çiçekler ve mumlar bırakılıyor. İnsanlar tanrılara kağıt para ve yiyecek sunuyor.
Jum il-Mejtin olarak adlandırılan Ölüler Günü, geleneksel yemeklerin pişirildiği ve insanların birbirleriyle yardımlaştığı bir güne işaret eder. Yardıma muhtaç kişilere ve ölülere yemekler hazırlanır. Bu yemekler arasında Malta'nın geleneksel üstü beyaz tatlıları meşhurdur.
1816 yılında Prusya Kralı Frederick William döneminden bu yana geleneksel hale gelen Almanya ve Hollanda’da ölüleri anmak için düzenlenen bir Protestan bayramıdır. 20 – 26 Kasım arasında ruhları yad etmek için törenler yapılır. Bu bayram günü tatildir ancak halk yas tutar ve Alman federal eyaletlerinin tatil yasalarına göre müzik çalmak yasaktır.
Kelt geleneklerinden gelen anlayışa göre Fransa'da ölen kişilerin mezarları ziyaret edilir. Sevenleri yakınlarının mezarlarında diz çökerek nöbet tutarlar. Akşamları bir tabak yemek ölüler için konulur. Aynı zamanda mezar taşlarına kutsal su ya da süt dökülür.