49 yaşındaki Nicole Meeuws, hastane yatağında hayatını kaybettiğinde doktorlar kalbinin durduğunu doğruladı. Tam 2 dakika boyunca resmen ölüydü. Ancak geri döndüğünde, orada yalnız olmadığını ve hiçbir şeyin bittiğini hissetmediğini söyledi. Nicole’ün anlattıkları hem bilimsel açıklamaların hem de ölümle ilgili inançların çok ötesinde...
Hastanede geçirdiği ağır operasyon sırasında kalbi duran Nicole, bilincini kaybettiği anda kendini “mavi ve beyaz ışıklarla dolu bir tünelin” içinde bulduğunu anlattı. Nicole, bu durumu “Neredeyse suyla yapılmış bir müzik gibiydi” diyerek anlattı. Nicole'un anlattığına göre karşısına çıkan bu koridor, onu hiç tanımadığı ama çok aşina hissettiren bir yere taşıdı.
Nicole, sonunda ışığın içindeki geniş bir odaya ulaştığını anlattı. Anlattıklarına göre oradaki her şey yavaşça atan bir kalp gibi titreşiyordu. Renkler gümüşten mora, laciverte kadar uzanıyor ve parlıyordu. Orada iki varlıkla karşılaştığını anlatan Nicole onları şöyle tarif etti: “İkisi de hem erkek hem kadındı. Balık kuyruğu gibi pullarla kaplıydılar. Yanaklarında solungaç vardı. Konuşmadılar ama her söylediklerini zihnimde duydum.”
Bu varlıklar ona çocuk sahibi olamayacağını çünkü dünyadaki görevinin başkalarıyla “diğer tarafı” paylaşmak olduğunu söyledi. “O kadar bilindiğimi, o kadar sevildiğimi hissettim ki... Geri dönmek istemedim. Sanki asıl evim orasıydı” diyen Nicole, kendisine aktarılan en önemli mesajın “ölümün bir son değil, başlangıç” olduğu olduğunu söyledi.
2 dakika sonra hayata geri dönen Nicole, ilk anlarını şöyle anlattı: “Kocam bana bir şeyler sordu ama ben ona yunus sesi gibi tiz bir dilde cevap verdim. Bu dil benim içimden geliyordu ama bana ait değildi.”
Nicole’ün sesini duyan herkes şoke olmuştu. Artık seslerdeki duyguları renk olarak algılıyor, etrafındaki her şeyi farklı hissediyordu. O günden sonra çizimlerine de bu vizyonlar yansıdı; tablolarında gördüğü mavi varlıklar ve renkli ışık koridorları yer aldı.
Ona göre bu varlıklar insanlığa medeniyet getirmiş yarı ilahi varlıklar. Görevleri ise sevginin birleştirici gücünü hatırlatmak. Nicole sözlerini şöyle bitirdi: “Bizi bölen şeyler sadece birer yanılsama. Hepimiz aynı kaynaktan geldik. Ölümden sonra bizi bekleyen şey korku değil, koşulsuz sevgidir. Artık ölümden korkmuyorum. Çünkü orası, aslında hayatın başladığı yer.”
Peki siz Nicole'ün yaşadığı bu deneyim hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorum sizin...
Askıda ekmek varmıydı abla.
Narkoz sırasında beyin kimyasında olan biten şeyler üzerinden kendini elçi olarak tanımlayan çok adam oldu, daha çok olacak da. Ayvazka çay bahçesinde bunun geçidi var çok isteyene.
Ben de her gün kuş beyinli kılkuyruklar görüyorum.