Fiks cümleleri 'seni bu kadar geç tanımış olduguma üzülmüyorum, çünkü biliyorum ki arkadaşlığımız okuldan sonra da devam edecek'tir. Fakat hayat onları başka okullara başka şehirlere savurur, çoğu arkadaşlık yalan olur.
Bu lanet olası kalıp cümle eskilerden bugünlere taşınmış bir yıllık geleneğidir. Şimdilerde daha çok geyiğine yazılsa da sonuçta hayatını sürdürmektedir. Vallahi yazık. 'Bana bu kalbin kadar temiz sayfayı ayırdığın için' şeklindeki kuzenini de unutmayalım.
Çekim sırasında takımda moraller üst seviyededir. Gruplaşmalar bir şekilde belli olmuştur ve ona göre bir fotoğraf ortaya çıkar. Uzun boylu ve silik bir öğrenciyseniz bu fotoğrafın arka köşeleri sizler içindir.
'İşte bitti, bitmez sanıyorduk, gidiyoruz, ağlıyoruz' tadındaki samimiyetsizlik kokan bu yazılar 'bizim sınıf daha bi acayipti olm işte' derdini anlatmaya çalışmaktadır biraz. Oysa her sınıf her sınıf gibiydi.
Sınıfta tek başına takılmayı başarmış, okul hayatını toplamda birkaç cümle ile tamamlamıştır. Genelde yıllıktaki sayfalarına hiç yazan olmaz ve 'başarılar dileriz' diye geçilir. Bu görüntü üzer biraz insanı.
Bir önceki sessiz çocuğun tam aksine neredeyse tüm okuldan hakkında birer cümle bulabileceğiniz kişidir. Sçs'ler kib'ler kalpler falan havada uçuşur kendi bölümünde. Okulda olmayan arkadaşları bile yazmıştır o derece.
Sınıfta birbirlerini bulmuşlardır ve mutlulardır. Popüler kız kadar olmasa da birbirlerinin sayfalarını epey doldururlar. Ecoşlar mervoş tarzı adlarını kısaltarak birbirlerinden bahsederler.
Sınıftaki öğrencilerin kafa fotoğrafları kesip yapıştırılarak oluşturulan bu sayfalarda mizah hiç olmadığı kadar öldürülür, katledilir. Birbirinden kötü karikatür denemeleri, hiç ama hiç komik olmayan toplu neşeli fotoğraflar falan vardır of çok fenadır.
Çizim veya şarkı söyleme gibi alanlarda çok iyi olan bu gençlerin arkadaşının yazdığı notlarda sürekli 'bence yeteneğini ilerletmelisin', 'şöyle şöyle yetenekli olan arkadaşımız' tadında yazılar bulunur. Tamam iyi güzel de bu çocuğun başka hiç numarası yok muydu, cana yakın mıydı espri yapar mıydı neydi yani, bari bunları da yazaydınız yazık lan.
Kurtlar Vadisi'nden beri sayıları epey türemiştir. Sayfalarında iyi dileklerden çok kesilen raconlar vardır. Bunlar aralarında arkadaş değil kardeştir artık. Liseli olduklarına bakmadan mafyatik takılan bu çocukların güzel üniversite kazandığı görülmemiştir.
Bunu nedense hep kızlar yapar. Sadece kendi aralarındaki esprileri muhabbetleri yıllığa taşırlar, okur okur anlamazsınız. Birbirlerinin çok iyi eğlendiklerini ama sizin anlayamayacağınızı anlatmaya çalışır gibi bir halleri vardır. 'Jessie'yle yaptığımız telefon işletmeleri neydi yaa sonra elif'in yaşadığı dumur ahahaha not: yeşil ojeyi hatırlatıyorum & susuyorum :D :D' ne bu şimdi.
Aynı veya ayrı sınıfta olsunlar fark etmez, o sırada sevgililerse birbirlerine öylesine yıllık yazıları yazarlar ki okuyanlara böyle bir aşk yok ya olmaz böyle şey dedirtir, o biçim edebiyat parçalarlar. Cemal Süreya'lar falan solda sıfırdır.
Fırsat verelim tüm anlatacaklarını anlatsın anca bir paragraf tutar. İddia ediyorum. Tamamen kolaya kaçmaktadır bunu yazan.
Meğerse size soğuk davranan hocalar diğer sınıflara nasıl da davranıyormuş öyle, hepsi bir bir yıllıklarda ortaya çıkar. Size suratı sirke satan sert mizaçlı hocanın diğer sınıfta kravatı kafasına bağlayıp dans etmediği kalmıştır. Vay be.
Unutmak istediğimiz, yıllarca beynimizde tekrarlanan öğretmen cümleleri komikmiş gibi yıllığa yazılır ki arada bir okuyup hiç unutmayalım.
Yıllıktaki fotoğraflar topluca çekilenlerden oluşurken farklı kişiliğimiz fotoğraf stüdyosuna gidip özene bezene çektirdiği fotoğrafı kullanır. Yıllıkta sayfa geçerken çok sırıtır.
'Seni ilk gördüğümde' diyerek başlarlar cümlelerine, en iyi arkadaşlarından ilk gördüklerinde tiksinmiş olduklarını belli ederler. 'seni ilk gördüğümde iğrenmiştim ya geber pislik diye düşünmüştüm ama şimdi canımdan çok seviyorum <3' tadında yazarlar. Acayiptirler.