Hatırlayın, küçükken bir an önce büyüyüp, işe başlayıp, kendi ayaklarınızın üstünde durmanın hayallerini kurardınız. Yanılmışsınız.
Hatırlayın, küçükken bir an önce büyüyüp, işe başlayıp, kendi ayaklarınızın üstünde durmanın hayallerini kurardınız. Yanılmışsınız.
Düşünebildiğiniz tek şey 'Nerdeyim lan ben?' ve 'N'apsam da kimse benle konuşmasa?' İşin ilk saati nerdeyse üzerinizde 'Pazartesi' günü kadar stresli bir etki bırakıyor.Her yerde olabilirsiniz ama yeter ki ofiste olmayın.
İlk saat kötü mü demiştik? İkinci saat daha kötü çünkü sadece 1 saat boyunca işteydiniz ve çoktan enerjiniz tükendi bile. Yataktan çıktınız, giyindiniz, bir kaç muhabbet ettiniz, kahvaltı vs. yaptınız ve ta-daa bitti o enerji.
Ha gayret, öğlen yemeğine az kaldı. Son 20 dakikada 30 kez falan saate baktınız. Çalışmıyor mu acaba? Biraz iş miş yapın bari.
Allah'ım, günün en güzel zamanlarından biri! Öğlen yemeği! Bacaklarınızı falan esnetin biraz, ofisi terkedin, iş arkadaşlarınızla zoraki muhabbetler etmeye ara vermenin tam zamanıdır.
Kanatlarınız kırıldı tekrardan, ofise döndünüz paşa paşa. Şanslıysanız adam akıllı bi yemek yediniz midenizde biraz onun rahatlığı var. Ha bir de günün yarısı bitmiş, biraz daha pozitifsiniz artık.
Şöyle daha çok eğleneceğiniz, sokaklarda daha interaktif olacak bir iş sizi geçindirir mi la acaba? Bir de bu ofisteki insanlar nasıl böyle sıkılmadan canla başla çalışabiliyor, hayret?
İçinizdeki 'binayı koşarak terketme' dürtüsünü hiç bu kadar güçlü hissetmemiştiniz. Ama kendinize inanın, 5'e kadar işe devam.
TEKRAR GÜNEŞİN IŞIL IŞIL TEPENİZDE PARLAMASI İÇİN SON 1 SAAT. HAYAT ÇOK GÜZEL.
Hayatta daha mutlu edici bir saat daha olamaz! Başarıyla (ya da bilmiyorum başarısızlıkla) bir iş günü daha sona erdi, YARINA KADAR özgürlüğünüzün tadını çıkarın.