İş yerlerimiz, bizim kendi evimizden daha çok vakit geçirdiğimiz yerler neredeyse. Bu yüzden de ofis masalarımız zamanla kişiselleşiyor. Masaya koyduğumuz her nesne, kişiliğimizle ilgili ip uçları veriyor. Bunların çoğunu siz de iş yerinizde kesin görmüşsünüzdür. Hadi biraz daha ileri gidelim, siz de bunları yapıyorsunuz :)
Bu bir gelenek, bu bir ata sporudur. Genellikle 'Bunu da şekerim düşünce yerim' diyen ya da diyet yapan personelin bir numaralı tercihidir diyebiliriz. O peçetenin fonksiyonunu sorgulamaktan vazgeçelim dilerseniz. Önemli olan elmanın, peçeteye sarılı halde ofis masasının üstünde saatler geçirmesi.
Bir ofis çalışanının eğer çocuğu varsa, masası da çocuğunun çizdiği resim sergisidir aynı zamanda. Kendisinden başka hiç kimseye bir anlam ifade etmez. Ama o bu resme baktıkça motive olur, mesai saatlerini daha kolay geçirir. Gelin itiraf edelim: Siz de bi şeye benzetemiyorsunuz!
'Bakın ben genel müdürüm, lütfen dikkat!' demek isteyenlerin masa üstüne koyduğu nesne. Belki de adını unutmasınlar diye koyuyordur; o zaman daha ayrı bir felaket. Bu nesneyi özleyenler hemen en yakındaki devlet dairesine koşabilir.
Hiçbir zaman kullanılmayan bu kalemin amacı, kişinin minnoş ruhunu karşıdakine yansıtmak. İlk okulda bile bu kadar süslü kalem kullanmayan orta yaşlı kadın bireylerin kalemliklerine baktığınız zaman mutlaka buna benzer bir şey görürsünüz.
Modern hayat sağ olsun, böyle cins şeyleri bizim hayatımızın orta yerine bırakıp gitti. Yalnız hakkını vermek lazım, bu sular gerçekten de işe yarıyor. Ancak kabul edelim, ofis masasında durmasının başka bir nedeni de havalı görünmek. Ya lütfen, biz bizeyiz şimdi ya...
Tam bir gariban kahvaltısı. Çoğumuzun severek yaptığı eylem, adeta hayata tutunma çabası. Bunu yapan insanın bir ay sonu derdi, kafasında bir kredi taksit hesabı mutlaka vardır. Yalanım varsa söyleyin.
Yılbaşı yaklaştıkça sağa sola 'Eşantiyon var mı eşantiyon?' diye salça olanları susturmak için geliştirilmiş bir ödül sistemidir bu masa takvimleri. Kimisinin 'Bunun yanında öbür ay yazanı yok mu ya?' diye yüzsüzlük yaptığı da görülür. Sonuç itibariyle eşantiyon düşkünü cengaverin masasında olmazsa olmaz nesnedir.
Bunun aynı zamanda bir güvenlik duvarı, adeta anti virüs sistemi olduğunu da söylemek mümkün. Yani iş yerinize yeni tanışacağınız birisi geldi diyelim, hemen ordan 'Ben evliyim' ya da 'Dikkat sevgilim var!' uyarısı gidiyor. Gerçekten de büyük başarı, tebrikler!
Ofis masalarının üstü, genellikle bu kağıtların oluşturduğu mezarlıklarla kaplıdır. Bu insanın evine gidin, mutlaka ve mutlaka yatağını toplamamış, bulaşıklarını da yıkamamıştır. Özür dilerim arkadaşlar, sizi afişe etmek istemezdim :(
İnsan eşek kadar olsa da oyuncakları seviyor, bu bir gerçek. Bunu yapan insanın iki sebebi vardır. 1- İşini ve ofisini çok seviyordur. 2-Şeref yoksunu bir iş yerinde çalıştığı için kendini bunlarla yatıştırıyordur. Buradan emekçinin ve personelin hakkını yiyen tüm iş yerleri için kocaman bir ALLAH BELANIZI VERSİN! diyelim bu arada.
Bunu masasında taşıyan birisiyle şahsen ben tartışmam, hayatta hiçbir polemiğe de girmem. Bu insan belli ki bazı ince hesapların peşinde. Arada borsada aldığı hisseleri düşünürken topları çekip birbirine vurmasını seyrediyor. Nerden baksanız bir sinsilik yani!
Bakın öncelikle şunu söyleyeyim: Uzmanlar, kaktüsün radyasyonu engellediğini yalanladı. Yani sırf bu amaçla tutuyorsanız zavallıyı bırakın gitsin. Ha yok, 'ben bayılıyorum bu dikenli şeylere' diyorsanız arada bir su verin bari.
Evet, lambanın adı tam olarak bu. Demek ki bu lambanın ışığında para sayılıp hesap kitap yapılıyor. Dizilerdeki, filmlerdeki bütün karanlık adamların masasında bu yeşil canavarı görmek mümkün.
İnşallah bir gün bizim de o kadar çok paramız olur.
Bilgisayarin kenarina yapistirilan post-it leri unutmussunuz :D
bizim iş yerini tarif etmiş
Hala bu senenin eşantiyonlarını bekliyorum. Ne ajanda getiren var ne takvim.