Nilgün Marmara'nın 'Ölülerimi taşıyordum, öyle sağır, __kaç kez dokundum soğuk dudaklara.' dizeleri ile bizleri ölüm ile yüzleştirirken aynı zamanda içimize de dokunan Üşümüştüm adlı şiiri...
Nilgün Marmara'nın 'Ölülerimi taşıyordum, öyle sağır, __kaç kez dokundum soğuk dudaklara.' dizeleri ile bizleri ölüm ile yüzleştirirken aynı zamanda içimize de dokunan Üşümüştüm adlı şiiri...
üşümüştüm...
düşlerimin üzeri açıktı, bendim,
arzularımsa çıplak, onlardım,
ufacıktı dileğim mavi suya;
örtük bakışının dolaysız ısısı
o kadarcıktı!
üşümüştüm...
ölülerimi taşıyordum, öyle sağır,
kaç kez dokundum soğuk dudaklara.
bilemedim nasıl dönmez o göz
ayrıldığı kaynağına,
direnir o kadar!
üşümüştüm
bu yaklaşan kışla değil,
deniz ürpertisi, göğün alacasıyla değil,
ellerimin soğukluğu hep bir kalabalıkta.
kaçışının gizini gönlünde tuttuğun
bilisiz aşkı
.................(nı) ver bana!
üşümeyeyim...