Aslında az önce yemişsinizdir ve aç değilsinizdir....
Aslında ay başına çok var ve paranız kalmamıştır...
Aslında anneniz dün buzdolabına sizin için dondurma kabında dolma ve su böreği bırakmıştır.
AMA siz ne yapıp ne edip kendinize engel olamadan o tuşa basmışsınızdır, ve yine siz kendinizi heyecanla yemeğinizi getirecek motor kuryenin yolunu gözlerken bulursunuz..
Eve gelirsiniz koltuğa oturursunuz, telefonunuza bakarken arkadan televizyon açık dursun istersiniz. Sonra bir anda yemek yapan teyzemin biri o kıymayı kavurur da kavurur, üzerine tereyağını basar, salçayı nazlıca çevirir, içine patatesleri daha atamadan siz kendinizi 2,5 porsiyon dürüm söylerken bulursunuz.
Kim takar koca basenleri, ayva göbeği, lüpür lüpür gıdıyı eğer bir sevdiceğiniz yoksa?
Bilirsiniz Amerikan filmlerinin klasikleşmiş bir dondurma+ayrılık+kanepe denklemi vardır.
Bizim için bu senaryo biraz daha hüzünlü, çünkü biz içli içli, acı acı ağlarken aklımıza gelecek ilk şeyler içli köfte, acılı lahmacun oluyor.
İlk yaptığınız anda nasıl da yeni gelin gibi gözüküyor gözümüze?
İkinci gün ise 42 senelik karımız Münevver hanım teyze gibi.
Kısacası hevesle yaptığınız yemeği ertesi gün aynı heyecanla ısıtır yerim diyorsanız, hatanızı kabullenin ve aklınızın dün broşürü gelen yeni pidecide olduğunu kabullenin artık!
En kötüsü bu olabilir, yahu karnımız tok sırtımız pek hala sırf sıkıldığınız için pisliğine bir şeyler yemek istersiniz.
Her seferinde aynı tuzağa düşüyoruz ya, sanırsınız günlerdir kokonata baş koymuş, göz ucuyla erzaktan alamadığımız üç beş pirinci kesen biziz. Vallahi o ödül oyunları olsa adamı mezarından kaldırıp mantıcıya götürtürür mazallah.
O gün mutlaka iki merdiven fazladan çıkmışsınızdır ya da yemekhanede ikinci tabağı almamışsınızdır.
İşte bu üstün kalori eksikliğinizi hemen büyük boy pardon jumbo boy bir menüyle taçlandırın.
Yanınızdan Mehter marşı ile Haçlı Ordusu geçse kılınızı kıpırdatmak istemezsiniz ya, işte o durumlarda bir alo uzağınızda sizi anne şevkati ile düşünen bir aşçı olduğunu bilmek muhteşem bir histir.
Anneniz arayıp 'çocuğum kendine hiç iyi bakmıyorsun, hiç sebze yemiyorsun' diye can sıktığında, kocanız 'pilavın güzel de bir anneminki değil' diye besmele çektirdiğinde her şeyden vazgeçer ve bir pizza söylersiniz. Oh mis...
Tüm gece deliler gibi tepindiğiniz için çıkışta zaten dürümcü, mantıcı, işkembeci gibi binimum restoran opsiyonlarınız arasında olacaktır ta ki kanapeye kafayı koyup içinizdeki ses sessizce fısıldayana kadar ' o kokoreçç burayağğ gelejeeek zzzZzZzz...'
Dün içtiğin tekilalar, gelir bugün içini tırmalar...
Geceden kalmak ve yemek yapmak asla aynı cümle içinde kullanılamadı o nedenle yavaşça o tavayı elinden bırak ve 'merhaba Kazım abi, bana her zamankinden, sağol abi , he evet A blok giriş katı..'
Artık açık açık konuşabiliriz, şurada biz bizeyiz.
Sevgilinizle mantıcıda garson yanınıza gelip 'sarımsaksız olsun değil mi?' dediğinde İTİRAZIIIIM VAAR diye haykırmak istiyorsunuz ya da o lahmacunun bol soğanla çok daha iyi gideceğinden ikimizde eminiz.
Şimdi her şeyi boşver ve akşam buluşmayacakmışsınız gibi yaşa- söyle bir ekmek arası soğan cücüğü.
İşte o gün bugün...
-Bugün kadın geldi, şimd hiç boş yere mutfağı pisletmiyeyim yhaaa..
-Bulaşık makinesi dolu ya zaten boşver uğraşmayalım.
-Yarın başlarım ya rejime, kabak bozulmaz zaten.
-O kıyma hemen çözülmez şimdi.
Mignon'un galerilerine bakmak. (Son zamanlardaki en başlıca sebeplerden biri bence.)
Evde yemek varsa bile o yemeği ısıtmak zor geliyor bazen :P
Resmen ben :)))