İnsanların çok eski atalarının nerelerde yaşadıkları ve nerelere göç ettikleri araştırmacıların oldukça ilgisini çeken bir konudur. Yapılan son çalışmalar ise bu konuda garip bulgular sunuyor.
İnsanların çok eski atalarının nerelerde yaşadıkları ve nerelere göç ettikleri araştırmacıların oldukça ilgisini çeken bir konudur. Yapılan son çalışmalar ise bu konuda garip bulgular sunuyor.
Ancak bu eski karışımların nerede ve ne zaman gerçekleştiğini söylemek zor. Gizemi çözmeye çalışan yeni bir çalışmanın yazarları, Neandertallerin Avrupa'dan çıkarken izledikleri potansiyel yayılma yollarının izini sürdüler ve İran'ı bu üç akraba tür arasında olası bir buluşma yeri olarak tanımladılar.
Bu litik gelenekler arasındaki coğrafi ayrım, Neandertallerin, her biri farklı bir rota boyunca doğuya göç eden gruplara ayrılmış olabileceğini düşündürmektedir. Araştırmacılar, Mousterian ve Micoquian arkeolojik alanlarının dağılımına ve topografya verilerine dayanarak, Neandertallerin Avrupa'dan Asya'ya yayılırken izledikleri en olası iki yayılma yolunu belirlemek için bilgisayar modellemesi kullandılar.
Ancak diğer yol, Neandertalleri daha güneyde olan Güney Hazar Koridoru'ndan (SCC) geçirdi. Alborz dağları ile Hazar Denizi arasında yer alan SCC, günümüz İran'ında 57 bin ila 71 bin yıl önceki buzul olayları sırasında çok sayıda bitki ve hayvan türü için sıcak bir sığınak sağlayan dar bir şeritti. Bu dönem boyunca bölge, flora ve faunanın doğu ve batı popülasyonlarının birbirine bağlı kalmasına izin vererek biyocoğrafik bir köprü görevi gördü.
Çalışmanın yazarları, '57.000-71.000 yıl önceki yıllık yağış/sıcaklığın yeniden yapılandırılmasına dayanarak, bu alanın diğer türler için olduğu gibi Neandertaller için de bir sığınak görevi görebileceğini öne sürüyoruz' diye yazıyor. Araştırmacılar ayrıca bölgenin diğer homininlere ev sahipliği yapmış olabileceğini, böylece bir buluşma yeri sağladığını ve melezleşme olasılığını açtığını da belirtiyorlar. 'SCC, batıdan Neandertaller, İran Platosu'nun iç kısımlarından yeni gelen homo sapienler ve doğudan gelen diğer homininler (yani Denisovalılar) için ev aralığının örtüştüğü yerdi' şeklinde sözlerine devam ediyorlar.
Bununla birlikte eski iklim verileri kuzey İran'da türlerin karışma olasılığına işaret ediyor olsa da, çalışmanın yazarları bölgede gerçek hominin kalıntıları keşfedilene kadar böyle bir teorinin doğrulanamayacağına dikkat çekiyor. Bugüne kadar, SCC bölgesinde eski insan yerleşimi için sahip olduğumuz tek kanıt, taş aletler ve diğer kültürel malzemeler biçimindedir.
Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!