Uzmanlara göre derin tatminsizlik yaşayan erkekler mutsuzluklarını nadiren kelimelerle ifade eder. Yıllarca süren kariyer ve ilişki incelemeleri, bu memnuniyetsizliğin kişinin kendisinin bile farkında olmadığı, yavaş yavaş gelişen altı davranış kalıbıyla dışa vurduğunu gösteriyor.
İşte duygusal bir boşluğun sinsi işaretleri olan o altı alışkanlık. 👇
Derin mutsuzluk, sessizliği tahammül edilemez hale getirir. Bu kaçınma davranışının en belirgin işaretidir. Zor duyguların veya yüzleşilmesi gereken düşüncelerin ortaya çıkmasını engellemek için sürekli bir dikkat dağıtıcı aranır: Kimse izlemese bile açık olan televizyon, kesintisiz podcast veya müzik dinleme zorunluluğu ve boş anlarda hemen telefona sarılma alışkanlığı. Sürekli gürültü arayışı, altta yatan duygusal karmaşanın sürekli ve baskın hale geldiğinin göstergesidir.
Bu durum kişinin artık hiçbir şeyi umursamadığını gösteren en belirgin sinyaldir. Düzenli sporun aniden bırakılması, sadece işlevselliğe odaklanan, özensiz ve görünüşe önem verilmeyen kıyafet seçimleri ve düzensizleşen temel kişisel bakım bu duruma örnektir. 'Hiçbir şey korunmaya değmez' veya 'sadece sürekli yorgunum' hissi, içsel kopukluğun fiziksel bir tezahürüdür; vücuda yatırım yapmanın anlamsızlaşması, derin bir tatminsizlikten kaynaklanır.
İyimserliğin yerini, 'gerçekçilik' maskesi altında gizlenmiş sürekli bir olumsuzluk alır. Her konuşma bir şikayete dönüşür ve yeni fikirler açıklanmadan reddedilir. Başkalarının başarısı küçümsenir veya şansa bağlanır. Bu alaycılık, Psikolog Martin Seligman'ın bahsettiği öğrenilmiş çaresizliğin bir koruma mekanizmasıdır: 'Zaten hiçbir şeyin önemi yoksa, hayal kırıklığı da o kadar acı vermez' düşüncesini yansıtır.
Sosyal davetler sürekli reddedilir ve planlar son dakikada belirsiz bahanelerle iptal edilir. Asıl sorun yoğunluk değil, bağlantı kurmanın gerektirdiği kırılganlık ve enerji kaybıdır. Derin mutsuzluk içindeki biri için, 'her şey yolundaymış gibi' davranmak yorucu hale gelir. Yalnız kalmayı tercih etmek, sahte bir cephe oluşturmaktan daha kolaydır ve bu durum, dürüst bir iletişim kurma yeteneğinin kayboluşunun sonucudur.
Rutinler, sağlıklı bir düzenden ziyade, gerçek hayattan kaçınma yolu olarak kullanılır. Program esnekliğini kaybeder; her akşam ve hafta sonu aynı düzende ilerler. Farklı bir şey yapma önerisine dirençle yaklaşılır. Bu katılık, hayatın temelden kontrol dışında hissedildiği durumlarda, bir kontrol yanılsaması yaratmak için kullanılır. Kişi sadece hareketleri yapar ve böylece herhangi bir şey hissetmek zorunda kalmaz.
Mücadeleye dair herhangi bir kabul anında önemsizleştirilir veya yeniden çerçevelenir. Depresyon 'sadece gerçekçilik' olarak, yalnızlık ise 'yalnız kalmayı tercih etme' olarak adlandırılır. Mutsuzluğu kabul etmek, bir tür başarısızlık olarak algılanır. Terapistler, özellikle erkeklerin duygusal farkındalığı zayıflık olarak görmeye alıştırıldığını belirtir. Bu durum, kabul edilmeyen duyguların gizli kalmasına ve kişinin farkında olmadığı şekillerde davranışlarını şekillendirmesine neden olur.
Hiç bir erkek bunları durduk yere yapmaz vardır elbet bir sebebi onu bu noktaya getirenler sorumludur ilgisizlik sevgisizlik aldatılma terk edilme belli başlı faktörler kadın olsun erkek olsun iflas etmiş en güzel günlerini geride bırakmış birine ne yaparsanız yapın mutlu edemezsiniz vakit geçmiştir artık
Kadın erkek fark etmeksizin bazı insanlara rahat batar. Sevilse de istense de, hissettiği huzur sıcacık gelse de bu duyguya yabancı olanlar genelde tehdit gibi algılar ve kaos alanına geri kaçar. Çünkü hep tanıdığı bildiği güvenli limanı orasıdır. Kendini mutlu resmin içinde göremeyenler türlü bahaneler yaratıp yalnızlığı seçebilir. Bazen bir kaç numara büyük gelir karşıdan gelen duygular, altında kalır.