Para belki aşkı satın alamayabilir ancak görünen o ki yılları satın alabiliyor.
Brookings Enstitüsü'nden ekonomist Barry Bosworth yaptığı araştırmada insanların zenginliğinin arttıkça yaşamlarının da bununla doğru orantılı olarak arttığını ortaya çıkardı. Ayrıca rakamlara göre zenginlik arttıkça kadınların yaşamı erkeklerinkinden daha fazla artıyor.
Bosworth verileri Michigan Üniversitesi'nin Sağlık ve Emeklilik Çalışmaları bölümünün yaptığı bir anketten elde etti. Ankette 26 bin Amerikalının sağlık ve yaşam süresi inceleniyor. Anket aynı kişiyi her iki yılda bir izlediğinden önem taşıyor. Uzun vadeli çalışmalar kategorisine giren bu anket ile kişilerin yaşamları takip ediliyor.
İyi haber her gelirden erkeklerin yaşam süreleri uzuyor. Ancak zenginler için yaşam beklentisi fakir oranlara kıyasla daha hızlı artıyor.
Elde edilen verilerden ortaya çıkan bazı detaylar ise şöyle. 1940 yılında doğmuş bir kişiye baktığımızda kariyer hayatının orta noktası 1980'li yıllarda bu kişinin geliri kendi yaş grubu içerisinde yüzde 10'luk üst noktada. Bu kişi 55 yaşına geldiğinde 34,9 yıl daha yani 89,9 yaşına kadar yaşaması bekleniyor. Bu, benzer kariyer yolunu takip etmiş olan 1920 doğumlu kişinin yaşam beklentisinden 6 yıl daha fazla.
Yüzde 10'luk en fakirler gurubu içerisinde bulunan erkeklerin 24 yıl daha fazla yaşaması bekleniyor. Bu, 1920 yılında doğmuş olanların yaşam beklentisinden yalnızca 1,5 yıl daha fazla.
Hikaye kadınlar için daha farklı. Tüm gelir kategorilerinden 1920 ve 1940 yıllarında doğmuş olan kadınlar erkeklerden daha fazla yaşıyor. Kadınlar için yaşam süresi ve gelir trendleri daha da dikkat çekici. 1940'lı yıllarda doğmuş en zenginler kategorisindeki kadınlar daha uzun yaşarken yüzde 40'lık en fakirler grubundaki kadınların yaşam süresi bir önceki nesle kıyasla geriliyor.
Bosworth konuyla ilgili yaptığı yorumda, 'Verilerin sonucuna baktığımızda yaşam artık kadınlar için hızla iyileşmiyor. Sigara içmek bunların bir nedeni olarak duruyor. Sigara içmek, düşük gelirli kadınlar arasında daha yaygın bir durum.' dedi.
JOSH ZUMBRUN | WSJ