Erkenden kalkıp okula gitmek, bitmek bilmeyen sınavlara hazırlanmak, her gün bir sürü test, ödevle uğraşmak, veli toplantılarını karın ağrısıyla beklemek bir yana kurulan arkadaşlıklar, yaşanılan ilk aşklar, eğlencesi cümbüşüyle lise yılları belki de hayatın en güzel yıllarıdır.
Biz de birkaç dakika da olsa o yıllara geri dönmek için bugüne kadar çekilmiş Türk gençlik dizilerini sizler için toparladık.
Keyifli okumalar...
Çılgın Bediş, Özden Öğrük’ün Gırgır için hazırladığı çizgi dizinin televizyon uyarlaması olarak ekrana aktarıldı ve 90'lı yıllarda herkesi ekran başına topladı. Bediş’in Oktay’a olan aşkı, dede Necmi’nin bitmek bilmeyen maceraları, tarihin ilk Whatsapp sohbetleri olarak adlandırılan Bediş’in odasındaki kız grubu sohbetleri o kadar çok sevildi ki şimdilerde dizinin yeniden çekileceği konuşuluyor.
Kızına aşık, onun büyüdüğünü kabullenemeyen bir baba ile artık bir yetişkin olduğunu ona ispatlamaya çalışan Ece’nin hikayesi içinde hep neşeli öğeler barındıran bir dizi olarak hafızalarımıza kazındı. Dizi sayesinde Haluk Bilginer ve Nergis Kumbasar’ı yeniden ekranda izleme şansına erişirken bir yandan da Yıldız Asyalı ve Arda Kural gibi dönemin yeni oyuncularıyla tanışmıştık.
70’li yıllarda yayınlanan Beyaz Gölge dizisinin uyarlamasıydı ama kalabalık ve güçlü oyuncu kadrosuyla bizden bir hikaye olmayı başardı. Bir lise basketbol takımının hayat, aşk, arkadaşlık, aile ilişkilerinin anlatıldığı dizide Tarık Akın'ı izlemek ne de güzeldi.
Yayınlandığı yıllarda ortaokul/liseye giden her gence bir an önce üniversiteye gitme hayali kurdurup da üniversiteye başlanıldığında ‘Ama bizim kampüs hiç de böyle değil’ dedirten diziydi...
Belki de lise yıllarına dair anlatılan hikayelerin en gerçekçisi Lise Defteri’ydi. Dizi kısa sürmüş olsa da Emre Altuğ, Ece Erken, Arda Kural ve Sarp Levendoğlu sayesinde hepimiz lise yıllarını geri dönmeyi ve o güzel yılları yeniden yaşamayı istedik.
Hepimizin hayatından bir Afet Öğretmen geçmiştir; uzaktan bakıldığında çok sert duran ama aslında yufka yürekli olan bir insan. Hepimiz Kopil, Ortega, Törpü, Barbie, Var mısın Arif'te kendimizden bir parça bulduk, her birinden çok şey öğrendik. Kuşkusuz öğrendiğimiz en önemli şeyse hocanın camide olduğuydu :)
Deniz, Aslı, Efe ve Mine; aslında birbirinden farklı ama birbirlerine her zaman sahip çıkan 4 yakın arkadaşın hikayesi, Urla’da geçmesinden olsa gerek hepimizin içini ısıttı ve Türk dizi tarihinin unutulmazları arasında yerini aldı. Pinhani’nin efsane şarkısı Hele Bi Gel’se dizinin bir diğer güzelliğiydi...
Diğer gençlik dizilerine göre alışılmışın dışındaydı, içinde bol miktarda hırs, entrika vardı, beklentileri ‘normal’ gençlere göre farklıydı. Biz de onların bu başka dünyasına kapıldık ve maceralarını soluksuz izledik.
Babasından yediği veto yüzünden özel şöförlük yapmak zorunda olan Tarık’la, onu fakir zanneden şımarık zengin kızı Naz’ın eğlenceli ilişkisini izlemek hepimize iyi gelmişti. Ta ki Barış Akarsu’yu elim bir trafik kazasında kaybedene dek :(
Bir yanda ortaya çıkmayı bekleyen sırlar, bir yanda gençlik hırsları, bir yanda unutulmayan eski bir aşk. Hepimiz sular ne zaman durulacak, Cihan’la Demet ne zaman eskiye dönecek, Kerem’in Zeynep’e olan öfkesi bir gün bitecek mi diye merakla bekledik. Neyse ki tüm sorunlar çözüldü ve dizi hafızalarda ZeyKer olarak yerini aldı.
Evet belki lisede geçmiyordu, belki çok kısa sürdü ama Türkiye’nin en önemli üniversite şehri Eskişehir’de geçen dizi kuşkusuz çok orijinal ve çok özeldi. Başrolünde Erdal Beşikçioğlu’nu izlemekse ayrı bir keyifti ve yayınlandığı dönemde hepimizin yüzünde bir tebessüm yaratmayı başardı.
Unutulmuş bir lisede hayata tutunmaya çalışan bir grup gencin hayatının, okula yeni gelen idealist bir edebiyat öğretmeni sayesinde nasıl değiştiğini anlatan dizi, umudun hep var olduğunu hatırlattı bizlere.
Fakir ama gururlu bir genç; hayatta her istediklerine sahip olan, şımarık zengin gençlerin yaşadığı siteye gelir ve herkesin hayatı bir anda değişir. Her bölümde Yaman’la Mira bir türlü kavuşamıyorlar diye üzülürken bir yandan da Mert’in platonik aşkı Eylül için yaptıklarını izleyip eğlendik. Neyse ki dizi mutlu sonla bitti, herkes aşkına kavuştu da hepimiz rahat bir nefes aldık.
Arka sıradakiler fena dramdı ya. Herkes Oktay'a bayılırdı ama ben İbocuydum :D
ama eski diziler gibisi yok ya
ne zaman öss bunaltsa kampüsistan açar öğrenci hayatına özenirdim öyle öyle kazandım üniyi.. (kazandığımız yer de kayseri/erciyes gördük ebemizin öğrenci ortamını)