İnsanlık Ay'a ayak basalı 50 yıl oldu ama uyduya iniiş yapmanın kolay bir yolu hala bulunamadı. Zira Ay arazisi epey engebeli ve uzay araçları daha düz arazilere inebiliyor. Moriarty, bunu şöyle açıklıyor:
'İniş aracının devrilmesini istemediğiniz için mümkün olan en düz alana inmek istiyorsunuz.'
Bunun yanında uzmanlar uzay aracının ineceği noktanın, kampta astronotların yaşayacağı ve Güneş panelleri kuracağı diğer bölgelerden en az 1 kilometre uzak olması gerektiğini söylüyor. Zira yumuşak bir inişte bile yerdeki yüzlerce kilo parçacığın etrafa saçılacağı ve birkaç kilometre taşınabileceği tahmin ediliyor.
Biyomekanik ve endüstri mühendisi, mimar ve NASA'nın Güney Kutbu saha analizinde yer alan Ruthan Lewis, 'Kirlenmenin etkisini en aza indirmek için bariyer görevi görebilecek tepe gibi yer şekillerinden yararlanmak istiyoruz' diyor.
'Bu yüzden, saha analizi ve planlamasında mesafelere, yükseltilere ve eğimlere dikkat ediyoruz.'
NASA son olarak, Artemis noktasının, Ay'ın Dünya'ya bakan yüzünde olması gerektiğini belirtiyor. Bu sayede Dünya'daki görevliler, kamptaki astronotlarla fazla kesinli yaşanmadan iletişim kurabilecek.
Güney Kutbu bu açıdan çok özel bir konumda. Uzay ajansı bu bölgenin Ay'ın Dünya'ya bakan yakın tarafı ve Dünya'dan görülmeyen uzak tarafı arasında yer alması.
Bu sayede 'karanlık' yüzde oluşan ve bazı çarpma olaylarıyla diğer tarafa fırlayan bazı kayaların da bulunması çok olası. Bu da Ay'ın diğer yüzüne ait materyallerin incelenmesi için önemli bir fırsat sunacak.