Çöldeki gibi nadir size sevgisini verir. Siz de sevgi ihtiyacınızı karşılayamadığınız için bu sevgiye ulaşmak için çölde dolaşır durursunuz. Yani ailenin sevgisini kazanmak için onların istediği gibi bir evlat olmaya çalışırsınız ama sonunuz hep hüsran. Çünkü ebeveyninizin ne istediğini hiçbir zaman anlayamayacaksınız.
Ara ara gelip sizi sevdiğini söyler ama yaptığı zararlı davranışlarla ve kötü tutumuyla sevgisinden şüphe edersiniz. Aklınıza şu düşünce takılır kalır 'Anlayamıyorum annem/babam beni seviyor mu, sevmiyor mu?'. Ebeveynin tutarsız davranışıyla kafanız karışır.
‘’Senden bir halt olmaz, neyi başardın ki!’’ diyerek başarısız olduğunuzu ima eder. Siz de elinizden geleni yapıp ebeveyninize gerçekten başarılı olduğunuzu kanıtlamaya çalışırsınız ama işin sonunda ne kadar başarılı ne kadar zengin ne kadar kariyerli de olsanız ebeveyniniz sevgi vermeyecek ve taktir etmeyecektir. Siz sadece kendinizi yıpratmaya devam edeceksiniz. Anne/babanızı mutlu etmek ve sevgisini kazanmak için tükeneceksiniz. Kendi hayatınızdan kopacaksınız, kendinizin ne istediğini unutup anne/babanızın isteğine odaklanacaksınız bu da benliğinizden kopmanıza yol açacak.
Başarılarınızı ebeveyninize gidip söylediğinizde ‘’Sanki benim için yapıyorsun, biz sen adam ol diye bu şekilde davrandık.’’ gibi geri bildirimler verir. Gerçekten sevildiğinizi asla anlayamazsınız.
Kendinden başka kimseyi sevmeyen anne/baba, çocuklarının onu sevmesinden keyif alır. Siz ebeveyninize sonsuz sevgi vermek zorundasınız. Anne/babanıza sevdiğinizi her şekilde göstermelisiniz ama onun kurallarıyla.
Nasıl mı?
Ona itaat ederek, her istediğini yaparak, onun kararlarına uyarak, onun istediği gibi hareket edip düşünerek, bol bol onu överek, sadece onun ihtiyaçlarını ve isteklerini karşılayarak anca sevilebilirsin. Ama öyle hemen heyecana kapılma bazen bunları yapsan da yine sevilemeyeceğini bil. Çünkü o canı isterse sana sevgi gösterir. Şunu aklından çıkartma, sevgi görüp şımarma diye sevmeyecek anne/baban seni. ‘’Aman sevgi görürsen şımarırsın, tepemize çıkarsın.’’ düşüncesiyle sana dokunmaz, sarılmaz, sevmez anne/baban. Ama ona kul köle olmanızdan aşırı keyif alır. Ne kadar zarar da verse, ona geri dönmenizden zevk alır. Onun dünyası böyle maalesef. Anne/babanız çocukken sevilmediği için o da sevginin ne olduğunu bilmez. O kendisinin sevilmesi gerektiğini ve başkalarının da onun sevmesi gerektiğini öğrenmiştir. O yüzden aileden sevgi dilenmeyi bırak. Çünkü anne babası da onu sevmedi, o neden başkalarını sevsin ki… O artık sevilmeyi seviyor. Çocuklarıyla da gurur duyup, egosunu tatmin etmek için seviyor. Çocukları başarılı olduğunda kendi göğsü kabarıyor, çünkü koşa koşa el aleme anlatır. Ama çocuğuyla bir kez olsun kutlama yapmaz. Tek derdi şov yapmak, hava atmaktır… Boşuna uğraşma mağdur çocuk, asla sevilmeyeceksin. Anne/babanın sevgisini kazanamayacağını kendine hatırlat ve artık mücadeleyi bırak. Sevgi karmaşasından çıkmak için gerçek sevginin ne olduğunu öğrenmen gerek.