Aşık olduğumuz zamanlarda gözlerimiz resmen kör olur. Karşımızdaki insanın bize olan her davranışı gözümüze bir güzel gözükür. Fakat biraz zaman geçtikten sonra mutlu olmadığımızı ve bazı şeylerin tek taraflı olduğunu fark ederiz. İşte o an geçmişte yaşanılan her durumu analiz etmeye başlarız. Ve sonra fark ederiz ki, aslında ilişki sadece bizim çabamızla yürüyormuş.
Aslında karşı tarafın da sana karşı olan ilgisinin farkındasın fakat hiçbir şey yapmıyor. İlk mesajı sen atıyorsun, ilk defa sen arıyorsun veya ilk buluşmanın olmasını sen istiyorsun. İlk başlarda bunu fark etmesek de sonraları fazla bir çaba gösterdiğinin farkına varıyorsun.
Tabii ki öyle sürekli zart zart aramaktan veya mesaj atmaktan bahsetmiyoruz. Fakat gün içerisinde seni hiç merak etmemesi kendini biraz değersiz hissettirmiyor değil.
Senin de yoğun olduğun zamanlar vardır. Ama ona vakit ayırmak için zaman yaratırsın. Fakat o bunu yapmaz. Çünkü onun için daha önemli olan başka işleri vardır.
Çok üzgün olduğun, kendini kötü hissettiğin zamanlarda karşı tarafın yanında olmasını beklersin. En azından güzel bir söz söyleyerek kendini iyi hissetmek istersin. Ama o bu durumu çok önemsemez. Anlamaya bile çalışmaz.
İlişki boyunca seni hiç arkadaşlarıyla tanıştırmaması sence de biraz tuhaf değil mi? Sonuçta onun bulunduğu ortamı, yakın olduğu arkadaşlarını tanımak istersin. Fakat o bunu gereksiz görür. Seninle ayrı onlarla ayrı vakit geçirmek ister.
Buluştuğunuz zamanlarda sen bir şeyler paylaşmak istiyorsun, sadece seninle ilgilensin istiyorsun fakat karşı taraf sürekli telefonda birileriyle konuşur.
Onu görmek istersin, birlikte vakit geçirmek istersin ama karşı taraftan aynı isteği göremezsin. Çünkü sen söylemeden buluşmak istemez.
Yoğun temposunda seninle ilgilenmemesini anlarsın. Fakat boş olduğu vakitlerde de seninle ilgilenmek istemiyorsa bu büyük bir sıkıntıdır.
Hep kendini haklı görüyordur ve karşı taraftan bir hamle bekler...
Söylediğin fikirlerin önemsiz olduğunu üstü kapalı bir şekilde ifade ediyordur. Sen ilk zamanlar anlamasan bile zaman geçtikçe aslında senin düşüncelerine değer vermediğini fark ediyorsundur.
Haksız olduğu bir tartışmada kendini haklı çıkartmak için geçmişe dönük bir konu açıyordur. Ve bir şekilde sen haksız oluyorsundur.
Saygının olmadığı bir yerde sevgi pek bir işe yaramaz değil mi? O yüzden size bunu yapmalarına izin vermeyin. Çünkü sen çok değerli bir insansın. Ve kimse sana hakaret edip, ses tonunu yükseltemez.
Acı gerçekler