'Hayat bir köşe kapmaca, köşeni bir kaptır da gör. Düşene dost olur sanma, yolunu bir şaşır da gör' demiş Müslüm Gürses. Bu zamana kadar fikrini değiştirenleri, hatta kandırılanları çok gördük ama Müslüm Gürses'e ve kitlesine yapılan iki yüzlülük, müzik tarihinin belki de en radikal kitle hareketlerinden biri. Nasıl oldu da bir kitle tarafından aşağılanan, hor görülen bir şarkıcı, en çok eleştirenlerin bile hayran olduğu bir figür haline geldi? Buyurun hep birlikte o sürece bir bakalım...
Müslüm Gürses'in 'şarkıcı' olarak hayatına devam etmesi de ilk olarak çay bahçelerinde şarkı söylemesiyle başlıyor. Sonra Adana'daki yerel plak şirketinden ilk plağının çıkmasıyla yavaş yavaş adı duyuluyor.
Bu esnada 'Arabesk aslında jazz ve blues'un ülkemizdeki tezahürüdür' şeklinde ağır ağır gelen kabullenişler yaşanıyor müzik otoriteleri tarafından. Bu geçişin halka işlemesi de yine aynı sakinlikte devam ediyor.
Aslında Müslüm Gürses'in ilk pop müzik yorumu bu değil. 90'lı yılarda yine Nilüfer'e ait İnkar Etme, Böyle Ayrılık Olmaz ve Sezen Aksu'nun Belalım şarkılarını seslendiriyor. Fakat 'Olmadı Yar', bu müthiş değişimin adeta bayrağı oluyor.
'Olmadı Yar' şarkısını bir Duman'dan bir de Müslüm Gürses'ten dinliyor herkes. Rock dinleyen genç kitle, Duman'ın konserine Müslüm Gürses'i görmek için gider oluyor.
Bir de şöyle bir detay var. Yakınlarının ve eşi Muhterem Nur'un söylediğine göre Müslüm Gürses evinde sık sık Mozart, Bach dinleyen bir klasik müzik hayranı.
2006 yılında Murathan Mungan'ın süpervizörlüğünü yaptığı 'Aşk Tesadüfleri Sever' albümünde David Bowie, Rainbow ve Bob Dylan gibi dünyaca ünlü grupların ve şarkıcıların şarkıları yer alıyor. Hepsine de Müslüm Gürses için söz yazılıyor ve ortaya arabesk ile batı müziğinin sentezlendiği bir albüm çıkıyor. Bu durum Müslüm Gürses'i yeni kabul etmiş kitle tarafından büyük bir mutlulukla karşılanıyor çünkü salt arabesk dinleyicisi olmaktan bu şekilde sıyrılıyorlar. Ancak Müslüm Baba'yı konserlerinde ağacın tepesinden izleyen ve kendini onunla bütün olarak gören kitle Müslüm Gürses'e darılıyor, kırılıyor...
Çünkü Müslüm Gürses acının ve isyanın sembolü onlara göre. Komiklik yakışmıyor diyorlar, hoşlarına gitmiyor. Fakat bir yandan da 'Aaa Müslüm Gürses ne sempatik adammış yahu' diyen diğer kitle, Müslüm Baba'yı yavaş yavaş hazmetmeye başlıyor.
Öyle bir albüm ki bu, içinde hem Kenan Doğulu, Ceza gibi isimler var hem de İtirazım Var, Meselem gibi Baba'nın imza şarkıları var. Yani kimsenin kalbini kırmadan, kimseyi ayırmadan kucaklamaya çalışıyor Müslüm Baba.
Kimse Müslüm Gürses'i sevmek zorunda değil ama bir kitleyi yok saymak da doğru değil. 'Varoş' kelimesini aşağılamak için kullananlara ise hayatlarında başarılar dileyelim. Müzik dinlemek, bir insanın kendine yapabileceği en sermayesiz mutluluktur. Sizi mutlu eden hiçbir şeyden utanmayın.
Burjuvaya "entelektüel" deyip durmayın, entelektüellik "intellect" (akıl) ile ilgili olan zihinsel bir mertebe.
Kör ölür badem gözlü olur derler bizde.
...işte şurası ''Müzik dinlemek, bir insanın kendine yapabileceği en sermayesiz mutluluktur. Sizi mutlu eden hiçbir şeyden utanmayın. ''