Onu daha önce çalıştığı devlet okulunu, velileri ile birlikte masal gibi bir yuvaya dönüştürmesinden tanıyoruz. 10 yıllık sınıf öğretmeni Ahmet Naç, öğrencileri için sınır tanımamaya devam ediyor.
İşte size Aljazeera Turk'ten Umay Aktaş Salman'ın Ahmet Naç ile yaptığı röportajdan çıkan mucize hikayesi...
10 yıllık bir sınıf öğretmeni olan Ahmet Naç'ın öğrencileri kendi istekleriyle derse katılım sağlıyorlar. Üstelik sınıfta rap söylemekten tutun da oyun bile oynanıyor. Bütün bunların tek bir sebebi var: Çocukların dersleri eğlenceli bir şekilde öğrenmesini sağlamak
'Öğrencilerin eğlenceli ortamda enerjilerini atabilecekleri, ritim duygusunu kazanabilecekleri, bireysel ve grup çalışmalarına iştirak edebilecekleri o ortama kendi istekleri ile katılmalarını istedim. İçinde birçok kazanım var ilkokula dair, onların öğrenmesi gereken. Çok kolay şekilde şarkı eşliğinde öğrendiler.'
Kalabalık bir devlet okulunun sınırlı imkanlarını, kendi çabalarıyla yukarılara çekmek için elinden geleni yapıyor Ahmet Naç. Bu anlamda velilerin desteği oldukça önemli olmuş ve veliler de Ahmet Öğretmen'in fikirlerinin hayata geçmesine her zaman yardımcı olmuş.
Çünkü mevcut resim atölyesi, kalabalık sınıf için bir hayli küçük gelmiş. Çocukların dışarıda daha yaratıcı ve daha özgür olduklarını düşünerek resim derslerini okulun bahçesine taşımış Ahmet Öğretmen. Çocuklar da bu durumdan bir hayli mutlu olmuşlar.
Okulun bahçesindeki basketbol potaları çocukların boyuna yüksek gelince velilerle birlikte yeni potalar yaptırılmış. Sadece bu kadar değil elbette. Demirciden kestirilen direkler ve plastik şeritler sayesinde bir de tenis kortu oluşturmuşlar.
Veliler bu dayanışmadan o kadar memnunlar ki, her beden dersinden önce tenis kortlarını ve basketbol potalarını kurup dersten sonra da kaldırıyorlar. Arkalarında hiçbir destek olmadan, sadece öğretmen ve veli dayanışması ile oluşturulan bu imkanlar herkesin yüzünü güldürmüş durumda.
Okuldaki velilerden Arzu Karagöz, oluşturdukları bu dayanışma ile ilgili şöyle diyor: 'Sponsorumuz, okulun herhangi bir katkısı olmadı. Öğretmenimiz istediği zaman veliler sevinçle karşıladı. Sınıf içinde 41 kişiden para toplanarak elde edildi her şey. Ahmet Bey’in öğrettiği tenis, basketbol bunlar hepsi ücretli sporlar. Her okulda olan şeyler değil. Hele ki Esenler gibi bir yerde böyle spor dallarını öğrenmek istesek yok. Çocuklarımızı tenise gönderecek yer yok Esenler’de. Hadi buldunuz, ücretli. Her ailenin bütçesi buna elverişli değil.'
Okul müdürü Mesut Doğan, yaşanan değişimle ilgili 'Birçok öğretmen çocukların eline bir, iki top verir ‘oynayın’ derdi. Artık bu kalmadı. Bir örneği görmek, diğer insanlarda da değişime sebep oluyor. Alışkanlıkları değiştirmek kolay değil. Ancak bu mücadeleye girilince diğer insanlara da sirayet ediyor' diye konuşuyor.
Ve şöyle söylüyor: 'Burası Esenler diyebiliriz. Burası Bağcılar diyebiliriz. Görev süremizi doldurup, buradan belki daha iyi bir yere gidebiliriz. Ama o zaman da gerçekten tam anlamıyla öğretmenlik yapmış olur muyuz? Bu aslında kaçmaktır, bahanelere sığınmaktır. Burada yaptığım şeylerin daha kıymetli olduğunu düşünüyorum. Öğrencilerim çok daha enerjik ve yaratıcı, motive şekilde okula gelmeye başladılar.'
Köy Enstitülerini kapatmasalardı bu tarz güzel öğretmenlere hayret etmeye gerek kalmazdı.Yandaş dürrüklerin de dediği gibi okumuş,kültürlü insanlardan korkmalı.Çünkü güdülecek koyun azalıyor.Öğretmenin diğer öğretmenlere de örnek olması ümidiyle.
işte olayı anlıyo musunuz? veli-çocuk-öğretmen bir arada. Bir şeyler yapmaya çalışınca "hocam bırakın sınav çalışsın oyalamayın" ya da "bırakın okumak zorunda değil devlet mecbur istiyor diye gönderiyoruz" diyen yok, veliden bir şey rica edince "devlet size maaş veriyor siz yapmak zorundasınız" diyip işten kaçan veliler yok...bazen soba kurmaya gücü olmayan 22 lik kızlarımız öğretmenlik yapıyor, tuvalet temizleyen , hademeye söz geçiremeyen bir okulun bir öğretmeni öğretmenler tanıyorum ben.. elbette yolu açık olur böyle uyumlu okullara denk gelen öğretmenlerin. İnsan insan olmayı bildiği sürece her şey mümkün, ellerine sağlık.
Günümüz Türkiye'sinde bu adama ''öğretmen'' demek ne kadar doğru bilmiyorum..Bambaşka biri bu..Adeta bir kahraman..Belki de yıllar sonra ''öğretmen'' imajı bu adamın yetiştirdiği çocuklar sayesinde temizlenecek..