İstanbul Karaköy'deki Zürafa Sokak'ı bilmeyen yoktur. İçinde 42 evin bulunduğu bu sokaktaki 37 ev Matild Manukyan'a ait. Genelevleriyle meşhur olan Zürafa Sokak, bugün hala Manukyan'ı konuşuyor olmamızın da başlıca sebebi. Bir tesadüf eseri genelev işletmeciliğine başlayan Manukyan, bu sayede art arda 6 kez vergi rekortmeni oldu...
Kaynak: 32. Gün Arşivi
Bu isimlerden biri de 'Genelev Patroniçesi' olarak anılan, 37 genelevin işletmecisi ve yüklü bir mirasa sahip Matild Manukyan.
1992'de Ayşe Arman'ın detaylı bir şekilde araştırma yaptığı bu genelevlerde, o dönemde bir evde ortalama 15-20 kadın çalışıyordu. Söylemekte fayda var, yalnızca akşamları değil, gün ortasında bile sokak oldukça kalabalık oluyordu.
Manukyan, kendisini ve servetini eleştirenlere, “Çalmıyorum, çırpmıyorum, sattığım kadınların vergisini son kuruşuna kadar ödüyorum. Demek ki namuslu vatandaşım' diyerek yanıt veriyordu.
Çocukluk yıllarını piyano dersi ve dikiş kurslarıyla geçiren Manukyan, eşinin ölümü ve geçim sıkıntısı nedeniyle sosyetede terzilik yapmaya başladı.
Müşterisi ona işlettiği genelevin gelirinin yarısını vermeyi teklif etti. Muhafazakar bir ailede yetişen Manukyan, gelen teklifi birkaç gün boyunca iyice düşündü.
İşler bir anda o kadar katlanarak büyüdü ki, Manukyan'ın kendisi bile servetinin parasal değerini tam olarak bilmiyordu. İddialara göre Manukyan'ın 500'ün üzerinde dairesi, 4 hanı, 50 dükkanı, 220 ticari taksi plakası, 37 genelevi, 40 binası, 2 fabrikası, yatı, oteli ve özel yapım Rolls-Royce, 4 Mercedes, 4 tane de BMW olmak üzere 9 arabası bulunuyordu.
Şişli'de karşılıklı iki daireden oluşan bir evde yaşayan Manukyan, evine gelen misafirlerinin dertlerini dinliyor ve ziyaretine gelenleri eli boş göndermiyordu.
İddialara göre Manukyan'ın genelevdeki odasının içinde 1,5 metre genişliğinde bir para kasası vardı ve bu kasa tıka basa doluydu. Elbette ki Manukyan'ın tek gelir kaynağı bu genelevler değildi. Yaptığı mantıklı gayrimenkul yatırımları ile kısa sürede gelirini katladı.
Manukyan'ın yıllarca tek başına tırnaklarıyla kazıyarak elde ettiği her şey, tek varisi olan oğlu Kerope Çilingir'e kaldı. Tabii ki Manukyan'ın ölümüyle birlikte mirası için büyük bir yarışa girildi, dava süreçleri hala devam ediyor...
Başka konular altında okuduk o evlerde borçlandırılan kadınların nasıl zorla çalıştırıldıklarını. Onca mala mülke değmiş mi acaba insanlara çektirilenler.
Yine kadın hakları dediğimiz dünyada kadının hakkını yiyen bir kadın daha…
Bu içeriği hazırlayan denyo! Manukyanin tek basina yillarca tirnaklariyla kaziyarak elde ettiği herşey... diye bitiriyor.Senin kafan mı güzel bu kadinlar satılmış... satılmış... Heeeyyy!