Modern yaşam elbette hepimizi değiştiriyor. Artık bir çoğumuz eski biz değiliz, maalesef... Hal böyle olunca, farklı meslek türleri de farklı yönde evriliyor ki, bunlardan en ilginç olanı da plaza kadınları. Onlar çevrelerindeki yaşama uyum sağlamaya çalışan ve bu amaçla kendilerini geliştirmek, değiştirmek isteyen insanlar.
İşte plaza kadınlarının günlük hayatlarına dair 16 ilginç davranış;
Evet pek muhterem onedio okurları, plaza kadınlarında belki de en sık rastlanan özelliklerden bir tanesi yoga ve/veya meditasyona başlamaktır. İş çıkışları, haftasonları, onları tavlamak için dizayn edilmiş yoga ve meditasyon merkezlerine gidip rahatlayıp, egolardan arınıp, geri kalan zamanlarda kıskançlık, dedikodu gibi tutkularını gerçekleştirmeye devam etmekte sakınca görmezler. Çoğu işin özünü anlamaksızın: 'Şu anda meditasyona geçtim, transa geçtim, etrafıma sevgi ve mutluluk salıyorum.' tadında cümleler kurmaya bayılırlar. Zevk, eğer bu merkezlere iş yerinden bir arkadaşla birlikte gidiliyorsa ikiye katlanır. Hem diğer gelenler hakkında dedikodu yapma imkanı, hem de hocanın söylediklerini tartışma imkanı doğmuş olur. ''Hayatlarımız bir sineğin kanat çırpışı gibidir.' dedi ya Nurcan, ne kadar da doğru!'
Ülkemizi kalkındıran, pek değerli plaza kadınlarımız isterler ki çocuklarının adları değişik olsun, her yerde rastlanmayan isimler olsun. Bu yüzden ya mevcut isimlerin sonuna -can, -su getirerek yeni isimler türetirler, ya da Kayra, Polen, Albatros, Arya gibi pek hoş trend isimlerden seçerek çocuklarını onurlandırırlar.
Bu özellik de yine pek sık rastlanan takıntılar arasında yer alır. Ne düşünürsen onu kendine çekersin, pozitif düşünürsen her şey iyi olur, negatif düşünürsen kötü gibi bir inanışla yaşarlar ve yalnızca başarılı, sağlıklı, mutlu oldukları hayalini kurarak bunların gerçek olacağını düşünürler.
Memlekette Starbucks sayısının bakkalları geçmesiyle birlikte, plaza insanlarının uğrak mekanı haline gelmesi bir oldu. Hem öğle arasında esnaf lokantasına gidip kuru fasulye gömmektense tall macchiato eşliğinde hafif bir sandviç yemek çok daha kibar bir görüntü oluşturduğu için; hem de diğer plaza insanlarını gözlemlemek mümkün olduğu için, Starbucks'lar şu anda bu kesimin tercihi durumunda.
Şüphesiz bu özelliğe sahip olduklarını söz konusu plaza kadınlarımızın çoğu kabul etmezler.'Ben kendi işime bakıyorum ama diğerleri çok kıskanç!' derler. Ama her ortamda olduğu gibi, iş yaşamında da kadın rekabeti dillere destandır. Kıskançlığın kaynağı fiziksel görünüş, başka bir iş arkadaşıyla yakınlık gibi şeyler olabildiği gibi, başarılı olma, işinde yükselme konularında da olabilmektedir.
'Bana, iki dakika odama gelir misiniz? dedi, ben böyle kaldım!' (bir surat ifadesiyle desteklenir.) 'Bu işi yapmadınız mı Esra Hanım dedi, ben de dedim, sizin dedim, yapmamı dedim, istediğiniz işi ben zaten dedim, geçen hafta yapmıştım dedim. Böyle kaldı... (Yine bir yüz ifadesiyle desteklenir.)
Son yıllarda çok moda olması sebebiyle plaza kadınlarımız artık nasıl toksin atacakları, sinirlerini nasıl rahatlatacakları konusunda uzman olmuş durumdalar. Bu yüzden eve döndüklerinde, çeşitli bitki çayları, ambient müzikler ve tütsüler eşliğinde streslerinden arınmanın tadına varmayı çok iyi biliyorlar.
İş dünyasındaysanız, bu durumun ne kadar yaygın olduğunu hemen fark edebilirsiniz. Ofiste 'Bilmem kim müzisyenin konseri varmış!' lafları dolaşmaya başlar ve bilen bilmeyen herkesin (prestij için) o konsere gideceği, o müzisyenin hayranı olacağı tutar. Aynı şey tiyatro oyunları, sergiler için de geçerlidir.
Bu özellik elbette ki yalnızca plaza kadınlarımıza özgü değil. Haksızlık etmemek lazım. Bu davranışı eğitim seviyesine, cinsiyetine, yaşına, sınıfına bakılmaksızın, avukatından profesörüne, memurundan doktoruna herkes yapıyor. Her işte olduğu gibi bunu da abartanı olmakla birlikte, ara sıra yapılan kaçamaklar iyidir, kafa dağıtır, rahatlatır, eğlendirir.
Bu iş için kıştan başlayarak maaşın bir kısmı kenara koyulur, erken rezervasyon yapılır, ne yapılır edilir, o tatil mekanına gidilir. İşin en harika tarafı ise tatil yapmak değil, tatilde çekilen fotoğrafları internette paylaşmak, geri dönüşte eşe dosta anlatıp hava atmak, çok harika ve dolu dolu bir hayat yaşadığı izlenimi vermektir.
Son zamanlarda küçük çocukların herkesten daha çok meşgul olduklarına belki dikkat etmişsinizdir. Bunun sebebi çocuklar değil, çoğunlukla ailelerdir. Piyano, gitar, satranç, bale, etüt, okul, dersane, resim derken çocuklar her işten biraz biraz öğrenirler. Bizim gibi sokaklarda koşturarak büyüseler daha mı iyi olurdu orası muamma...
Hiç bir plaza kadınının restorana girip de iskender sipariş ettiğine şahit oldunuz mu? İmkansız olmasa da nadir rastlanır böyle durumlara. Sanki herkes her yemeği, her sosu, her pişirme yöntemini bilmek zorundaymışçasına kendisini kasar, hiçbir şeye bilmiyorum demez.
Genellikle yurt dışında master yaptıktan sonra ülkeye dönüp plazada işe giren bu kadınlar, yurt dışı günlerine dair inanılmaz imrendirici ve eğlenceli hikayeler anlatırlar. Okuldaki herkes ondan hoşlanmış ve peşinden koşmuştur ve sınıf birincisi olarak mezun olmuştur kesinlikle.
'Yardımcı' adı da verilen, evde çalışan bakıcı ve gündelikçi kadınlar, bizim sevgili plaza kadınlarımıza bir türlü yaranamazlar. Mutlaka bir takım işleri eksik ya da yarım yapan bu kadınlardan, iş ve arkadaş çevresinde sık sık dert yanılması günümüzde bir gelenek haline gelmiş durumdadır.
Bu kadınlarımız genellikle 'Başarıya giden yol', 'İş yaşamında iyi ilişkiler kurmak', 'Vücut dilinin önemi', 'Çekim yasası' temalı kitaplar okurlar ve birbirlerine ödünç verir ve tavsiye ederler.
Pek erkek kadın ayrımı olmayan bir başka özellik de plaza dili geliştirmektir. 'Merge etmek, lead etmek, forward'lamak' gibi terimleri kullanırlar. Bunun bir mecburiyet olduğu hissiyle, gündelik yaşamlarında da böyle konuşmaktan kendilerini alamazlar. Bir süre sonra aileleri onları anlamamaya başlar ama onlar her koşulda forwardlamaya devam ederler.