Topçu Kışlası, yeniden inşası gündeme geldikten sonra hatırlanan eski yapılardan birisiydi. İnşaat meselesi ortaya çıktığı günden beri hakkında birçok şey söylendi ve yazıldı. Eksik bilgiler karışıklığa ve anlama güçlüğüne yol açsa da esasında bu yapının tarihi ana hatlarıyla bilinmekteydi.
Fakat bu bilgiler satır aralarında olmakla birlikte, bu konu üzerine çalışan araştırmacılar ya bu belgeleri yanlış ve eksik okumuş veya çeşitli yetersizlikler dolayısıyla tarihlerini yanlış tespit etmişlerdir. Dolayısıyla bu yöntem büyük bir karışıklığa sebep vermiştir.
III. Selim devrinde Nizam-ı Cedit namıyla başlayan ıslahat harekâtı içerisinde, askeriyede kurulan Bostancı Tüfekçileri adlı yeni grup için birçok kışla inşa edilmiştir. Taksim Topçu Kışlası da bu imar devrinin bir ürünüydü. 1806 yılının sonlarına doğru inşaatın henüz tamamlanmadığı arşiv belgelerinde açıkça belirtilmektedir.
Fakat IV. Mustafa'nın saltanatı da sadece bir yıldan biraz daha uzun sürebildi. Böylece II. Mahmud devrinde gerekli yenileme ve düzenlemelerle ilerleyen kışla, 1826'da Yeniçeri Ocağının kaldırılmasıyla birlikte kurulan yeni ve daha disiplinli ordunun mühim merkezlerinden biri haline geldi.
Bu fotoğrafta da görülen Batı modelli dış mimari ve Rusya'da fazlaca karşılaşılan soğan biçimli kubbeler, 1850'lerden sonra Sultan Abdülmecid ve Abdülaziz devrindeki yenileme çalışmalarıyla eklenmiştir.
Bu ziyaretler hem bir denetleme ve kontrol mekanizmasıydı, hem de askere bir moral kaynağı olmaktaydı. Padişahlardan II. Mahmud, Abdülmecid, Abdülaziz ve II. Abdülhamid'in bizzat kışlayı ziyaret ettikleri bilinmektedir.
Fotoğrafta: Enver Bey Taksim Kışlası önünde babasıyla görüşüyor.
İttihad ve Terakki devrinde kışlanın çevresindeki mezarlıkların başka bir yere nakliyle bir meydan düzenlemesine çalışıldı.
Fotoğrafta, Osmanlı Ordusunda kullanılmak üzere tecrübesi bu hafta Beyoğlu'nda Talimhane Meydanında icra olunan ''Osmanlı'' nam balonun is'adı (yükselmesi) manzarası yazmaktadır.
Kışlanın ortasındaki büyük meydan bir süre çeşitli sportif amaçlarla, en çok da futbol maçlarının oynanmasıyla, kullanıldı. 1940'lı yıllara gelindiğinde ise kışlanın kalan binaları meydan düzenlemesi sırasında peyderpey yıkıldı.
Bkz; Sarı kışla. Osmanlının en zarif ve en güzel kışlası 1950’de demokrat parti öncülüğünde tabi, yıkıldı. Şuan duruyor olsaydı izmirin meydanı efsane olurdu. Yalılar ranta gitti, körfez dolduruldu. Tıpkı topçu kışlası gibi sarı kışla da gitti. Aynı kader farklı şehir. İstek ise aynı “modern bir kent meydanı”