Hayatta her yaşadığın olay senin bakış açına göre değerlendirilir.
Zor bir deneyime kurban perspektifinden baktığında sana acıdan, ızdıraptan başka bir şey hissettirmezken,
Yaradan perspektifinden baktığında ise korunursun ya da daha iyi, daha yüce bir alana alınırsın da haberin olmaz, üzülürsün.
Bizler öyle küçük bir perspektiften bakıyoruz ki bütünü kaçırıyoruz.
Hepimizin rolleri olan hayat sahnesinde bir illüzyon yaşıyoruz, hepsi öğrenmemiz için…
Bizi üzen de bizi seven de aynı aslında hepsi öğretmenimiz kimi severek kimi de üzerek öğretiyor.
Kimsenin seninle bir alıp veremediği yok.
Kurban perspektifinden baktığında seni üzüyor görünse de Yaradan perspektifinden baktığında o sadece diğerleri gibi senin aynan ve senin öğretmenin…
Bu kadar seni üzen kişinin senin aynan olduğunu kabul etmenin zor olduğunu biliyorum.
Ama bu böyle…
Senin eksik yanlarını sana yansıtan bir ayna düşün,
Sana değersizliğini fark ettiriyor ki dönüş ve alanını koru diye.
Seni eziyor ki ruhunun kul hakkını savunmayı öğren diye.
Seni yok sayıyor ki kendini fark et ve varlığını onurlandır diye.
Sende ne eksikse onu tamamlıyor.
Neye ihtiyacın var?
Diğerleri seni tamamlamaya gelecektir.
Senin bakış açına göre iyi, kötü yok.
mucize ötesi 💜