Çünkü herkesi kendinden çok düşünen ve kendi alanını koruyamayan bir Türk verici olmasına alıştırdığı kişilerden talep ettiğinde reddedilmek onu incitir.
Sorun reddedilmekten incinme sorunu değildir.
Sorun “Alanını en başta korumayı bilememektir.”
Sen sınırını koruduğunda ve gerektiğinde reddetmek doğal olduğunda reddedilmek de doğal olacaktır.
Ayrı bir perspektiften baktığımızda ise daha ötesi bize teklif edildiğinde değerimize uygun olana karar kıldıysak cazip de gelse reddetmeyi bilmeliyiz.
Hayatta sonsuz olasılık olduğunu hatırlarsak bir yerlerde durmayı öğrenmeliyiz.
Aşırı reddetmek de insana sunulan pek çok fırsatı kaçırmasına sebep olur.
Bu bazen hayattan zevk almaktır, ne yazık ki.
Yine konu “İtidal “yani “Denge” erdemine geldi.
Gerektiği yerde gerektiği şekilde, sevgi diliyle ve yüksek nezaketle reddetmek çok önemlidir.
Yapabilecekken reddetmek ise narsist bir davranış modelidir.
İmkânın varken reddettiğinde karşı tarafın gözünde değer kaybedersin.