Mükemmel olma çabasıyla ne kadar da dövdün kendini…
Mükemmel olmasan en kötü ne olur?
Mükemmel olma; nafile çaban sana ne kazandırıyor?
Mükemmel olma çabasıyla ne kadar da dövdün kendini…
Mükemmel olmasan en kötü ne olur?
Mükemmel olma; nafile çaban sana ne kazandırıyor?
Herkes eksiğiyle, hatasıyla, kendi bildiği gibi güzel…
Diğerlerine göre kendine değer biçmesen ne kadar da güzel olur hayat…
Sen zaten değerlisin, sen zaten sevilirsin ve senin değerine paha biçmek kimsenin haddi değil.
Sen Yaradan tarafından değerli ve sevilmeye değer yaratıldın.
Sadece uyum var bazıları uyumlu değil sana göre değil ama sen zoraki tutunduğun ilişkinde değer görme ve sevilme nafile çabasındasın bazen…
Senin için iyi ve yüce olan olsun çabasında olsan akışta bağımlılık ilişkilerini bırakırdın ama biz vazgeçilmez olma çabamızı fark edemedik bazen.
Bu yüksek ego.
Herkes vazgeçilebilir, ben de.
Herkesin pürüzleri var, benim de.
Ama mükemmele en yakın olma çabamızla yüksek egomuzu parlatıyoruz.
Diğerlerinin takdirini ve onayını almak için mükemmele en yakın olma çaban yine hüsranla mı sonuçlandı?
Benimki
hüsranla sonuçlandı; şimdiden uyarayım.
Takdir ve onay kazansak kime yakınlaşacak, kimlerin sevgisini satın alacaktık?
Sevgi satın alınır mı?
Bazen yaptıklarımız bazen aldığımız hediyeler bazen de yakınlaşma çabamızla sevgiyi satın almayı öğrenmiştik.
Olduğumuz saf halimizle koşulsuz sevilmeyi kaçımız biliyorduk ve biliyoruz?
Pürüzlerim var benim ve pürüzlerimle mükemmelim.
Pürüzlerini görmek, fark etmek ve dönüştürmeye çabalamak güzel olan.
Bu çabanla güzelsin.
Hatam olduğunda “Haklısın “diye cümleme başlayabiliyorsam güzelim.
Hatamı fark edip “Daha olmadın Meltem “diyebiliyorsam güzelim.
Beni güzel yapan eksiklerimi görmem beni güzel yapan samimiyetim.
Samimiyetimle yapaya ve sentetiğe “Dur” diyebiliyorsam hakkımı koruyorsam güzelim.
Her birimiz bir bakış açısıyız.
Her birimiz biriciğiz.
Her birimiz farklıyız.
Yargılama yok; ilginç bakış açısı var.
Koşulsuz sevmeyi nasıl öğreneceksin?
En başta kendinle başlamaya ne dersin?
Kendini koşulsuz sevmeyi bilen koşulsuz sevgiyi tanır ve koşulsuz sevilir.
“Sana kendini sevmek ne? “Dersem bunu gerçekten biliyor musun?
Kendine şefkat ve kendini sevmek olmadan mutluluğun anahtarını elde edemeyeceksin.
Mutluluk o koyduğun hedeflerde değil.
Mutluluk hayallerde değil.
Mutluluk zamana dayalı değil.
Mutlulukta şerh ve koşul yok.
Mutluluk basitçe içinde var olur.
Bunun de tek şartı kendini koşulsuz sevmen ve şefkat göstermendir.
Kendini koşulsuz sevdiğinde ve şefkat gösterdiğinde bunu zaten diğerlerine de yapacaksın.
Bu kendiliğindenlik içerir.
Kendini severken diğerlerini üzer ya da hakka girersen “Daha yolun var.” derim.
Hataların senin kim olduğunu ifade etmez.
Hatalarını kendini geliştirmek için kullan.
Hatalarını derse, deneyime ve faydaya dönüştürsen hayatın neye dönüşürdü?
Pürüzlerini öncelikle kabullen ve nasıl dönüşüre odaklan.
Pürüzlerim var benim…
Ve pürüzlerimle mükemmelim…
Tıpkı senin gibi…
Pürüzlerinle ve bunu dönüştürme çabanla seviyorum seni…
Şimdi okurken bile bu çabadasın…
Varlığın onurlandırılsın…
Mükemmel olma nafile çabamızın şifalanmasını ve bizim yaradılışımızın en yüksek ifadesi olmamızı diledim…
“En yüksek versiyonumun en yüksek ifadesi olmaya keyifle, kolaylıkla, hazla, huzurla, bolluk, bereket içinde, mükemmel sağlıkla, en iyi, en yüce şekliyle niyet ettim.”
Sevgiyle…
Sen acımadan öğren diye yazdım…
Dünyayı sevgi kurtaracak…
Bilin istedim…
Onedio okurlarım, bütüne katkı için ve koşulsuz sevgiyle …