Ortalık alacakaranlık değildi ama, henüz sabah da olmamıştı. “Sıradan bir gün başlıyor” gibi bir şeyler geçirdi bir an aklından. Aslında ona bir an gibi gelmişti de son bir saattir aklında olan tek düşünce buydu. Yağmurun sesini duyuyordu ama gözlerini pek açası da yoktu. Oysa çok severdi yağmur damlalarının camdan süzülüşünü izlemeyi. “Yıllarımı verdiğim için iyi mi oldu?” dedi sonra. Yani dediğini sandı. Aslında böyle de demek istememişti. Bugün doğum günüydü, 78. yaşının ilk günü ve o yaşın ilk yağmurlu sabahıydı yaklaşan.