I. İyimser ol: Olma, İyimserlik yerine umutlu ol. Sana gelsin diye beklemek yerine sen ona git.
II. Anı yaşa: Anı değil, bütünüyle hayatı yaşa. Hayatı hakkını vererek yaşamak geçmişin hesaplaşmaları, geleceğin planları ve şimdinin gerçeklerini hep bir arada hesaba katarak karar verme işidir. İnsan geleceğe doğru devinen, hesap yapabilen, öngörü sahibi bir olasılıklar bütünüdür.
III. İstersen olur: Olmaz. Potansiyellerin dahilinde amaçlar belirlemezsen ne yaparsan yap olmaz. Kendini aşmak için kendini bilmen lazım. Önceliği bilmeye ayır.
IV. Farklı, özel, biricik ve değerlisin: Yok değilsin. Sen de benim ve tüm diğer canlılar gibi bu güzel Dünya'da var olan sıradan bir varlıksın. Ne bir başkası senden daha özel, ne de sen bir başkasından. Her yeni doğan 5 yaşına kadar kendisini özel, biricik, herkesten farklı hisseder ve Dünyanın kendisinin etrafında döndüğünü düşünür. Bu Piaget'nin ilk kez tanımladığı egosentrik gelişim fazının gereğidir. Zamanla bu geçer ve sıradanlığı ile yüzleşir, bununla baş edebilirse de yola normal olarak devam eder. Kişisel gelişim bildiğiniz bu gelişimsel başarıyı elimizden geri almaya çalışıyor. Diyor ki teksin, biriciksin, her şeyi yapmaya yetecek gücün var, seçilmişsin.
V. Konfor alanından çık: Çıkma. Hatta değerini bil. Gelişim hayatımızın düzenine rağmen değil, onunla birlikte olur. İnsan öngörülebilir, düzenli ve huzurlu bir yaşam içerisinde daha üretken ve yasam doyumu yüksek yaşar. İnsanın mutluluğu kendinde eksik olanın arzusunu doyurma çabasından değil elindekinin değerini anlamaktan geçer. Zeytin ağaçları hareket etmez ama güzel, uyumlu, üretken ve değerlidir.