Söylenecek çok şey var ama bilirim yazmakla olmuyor. Okumakla oluyor ama önce hakkını öğreniyor insan, sonra legal ya da illegal gözetmeksizin bu oluşumların başında olanların piyonu olmamayı öğreniyor ardından.
Bakıyorsun John’a, Michael'a, Herkel’e... Hakkını ne de güzel arıyor. Kendi ülkesinde dirliği birliği halletmiş ve hatta komşu ülkelerle de ittifak yapmış dinimiz bir mezhebimiz farklı olsa da demiş. Hatta dinin bizim kardeşliği hiçe saymamız durumunda olmasının ne önemi var? Din birlik için, huzur için demiş ve herkesin vicdanına gömmüş bu unsuru ama geliyorsun ki kendi coğrafyana ve daha da doğusundaki ülkelere. Adına din dedikleri ama dinle uzaktan yakından alakası olmayan siyaset malzemesiyle her gün insanlar ölüyor, acı çekiyorlar.
Ekmek yiyebilmeyi hak sanıyor bu insanlar ve ekmek yiyebildiği kadar da özgür olduğunu var sayıyorlar. Çok ekmek bulan bu defa hak yemeye başlıyor; beşikte yatan bebeğin bile sütüne göz dikiyor. Göz diktiğine göz koyanın gözünü oyuyor acımadan.