Oğuzhan Uğur’un moderatörlüğünü üstlendiği Babala TV’nin Mevzular Açık Mikrofon programına Türkiye İşçi Partisi konuk oldu. Programda yer alan 'Mehmet Aslantuğ işçi midir?' sorusu ise viral oldu. Biz de sizler için işçi ve işçi sınıfı nedir detaylıca araştıralım dedik. Detaylar...👇
Kaynak: Investopedia, INC ve Daily Mail
Büro / ofis işleri
Gıda endüstrisi
Perakende satış
‘Düşük becerili’ el işçiliği
‘Düşük seviyeli’ beyaz yakalı çalışanlar
Bazı araştırmacılar, işçi sınıfı statüsünün öznel olarak işçi sınıfı grubuyla özdeşleşme olarak tanımlanması gerektiğini öne sürüyor.
Bu öznel yaklaşım ise araştırmacılardan ziyade insanların kendi 'öznel' ve 'algılanan' sosyal sınıflarını tanımlamalarına olanak tanıyor.
Kısa cevap isteyenler: Maalesef ki bu sorunun kısa, hap gibi yutulacak bir cevabı yok. Nedenine gelecek olursak…
Hukuk Dairesi E. 2016/18788 K. 2020/4087 ve 10.03.2020 tarihli Kararında işçiyi kanun hükmüyle paralel bir olarak “4857 sayılı İş Kanunu işçi tanımına 2 nci maddesine göre “bir iş sözleşmesine dayanarak çalışan gerçek kişiye işçi” denir.” şeklinde tanımlamlanıyor.
İşçi ancak gerçek kişi olabilir.
İşin görülmesi, kişi tarafından bizzat üstlenilmektedir. Dolayısıyla tüzel kişilerin işçi olarak kabul edilmesi mümkün değildir.
İşçinin çalıştığı yerin İş Kanunu’a tabi olması gerekir. Bilinmelidir ki her işe ve iş ilişkisine İş Kanunu’nun uygulanması söz konusu değildir. Zira İş Kanunu madde 4’te işbu kanunun uygulanmayacağı işler ve iş ilişkileri açıkça belirtilmiştir. Bunlar;
Deniz ve hava taşıma işleri,
50 ve daha az işçi çalıştırılan tarım ve orman işlerinin yapıldığı işyerleri veya işletmeler,
Aile ekonomisi sınırları içinde kalan tarımla ilgili her çeşit yapı işleri,
Bir ailenin üyeleri ve 3 üncü dereceye kadar (3 üncü derece dahil) hısımları arasında dışardan başka biri katılmayarak evlerde ve el sanatlarının yapıldığı işler,
Ev hizmetleri,
Çıraklar hakkında,
Sporcular hakkında,
Rehabilite edilenler hakkında,
507 sayılı Esnaf ve Sanatkârlar Kanununun 2’nci maddesinin tarifine uygun üç kişinin çalıştığı işyerleridir. İşbu maddede sayılan işler ve iş ilişkileri söz konusu olduğunda hangi kanunların uygulanacağı ise başka bir makalenin konusunu oluşturmaktadır.
Yapılan iş karşılığında ücret alınması, yani işverenin gördürdüğü iş karşılığında işçiye para ödemesi gerekmektedir. Ücret, İş Kanunu madde 32’ de düzenlendiği üzere “para” ile ödenen tutardır.
Taraflar arasında iş ilişkisinin varlığına ilişkin bir iş sözleşmesinin yapılmış olması gerekmektedir. Yani işveren ve çalışan arasında, iş ilişkisinin kurulduğu hususunda anlaşmaya varılmış olmalıdır.
İşbu sözleşmesinin yazılı bir sözleşme olması (kanunda iş sözleşmesinin yazılı olması gerektiği düzenlenmemiş ise) aranmaz. İş sözleşmesinin sözlü olarak kurulması mümkün olduğu gibi, zımni olarak (taraflar arasında iş sözleşmesinin kurulduğuna dair oluşan kanaat) kurulması da mümkündür.
Bu şekilde halk, başarılarının ‘ayrıcalıklı’ yetiştirilme tarzlarından kaynaklandığını düşünmüyor.
Bu kişilerden, orta sınıftan geldikleri belirgin olan 36'sı kendilerini işçi sınıfı olarak görüyordu. Bu 36 kişiden 24'ü oyuncuydu ya da televizyonda çalışıyordu.
Araştırmacılar, bu sektörlerde çalışan kişilerin yetiştirilme tarzlarını 'yanlış yansıtmalarının' anlaşılabilir olduğunu çünkü 'bu mesleklerde sınıf ayrıcalığını önemsiz göstermeye yönelik sembolik bir pazar' bulunduğunu belirtiyor.
Araştırmaları Sociology dergisinde yayınlanan ve The Times'da haberleştirilen bilim insanları “Bu kişiler, hayatlarını ‘ihtimallere karşı’ yukarı doğru bir mücadele olarak çerçeveleyerek, sonraki yaşam sonuçlarını daha değerli, daha hak eden ve daha değerli olarak yanlış tanıtıyorlar” diyor.
Sundar Pichai sadece başkaları tarafından kurulan şirketlerde ‘çalışan ‘olarak görev yaptı. Ancak bugüne kadarki kariyeri boyunca biriktirdiği varlıkların değeri, yani Alphabet'teki (Google'ın ana şirketi) hisse senetleri, onu nesnel olarak 'zengin' sayılabilecek varlıklı bir adam yapıyor.
Evan Sharp da en az Sundar Pichai kadar zengin ancak bu noktaya ulaşmak için farklı bir yol izledi; başkalarının sahip olduğu ve kurduğu bir şirkette çalışan olarak çalışmak yerine bir girişimci olarak servetini yani parasını biriktirdi.
“Üniversite mezunu ortalama bir kişi 30 yıllık kariyeri boyunca yaklaşık 2.300.000 dolar kazanacaktır. Bu, en yakın bine yuvarlandığında yılda ortalama 77.000 dolarlık bir gelir anlamına gelmektedir.
Harvard MBA derecesine sahip ortalama bir kişi 30 yıllık kariyeri boyunca 3.639.643 dolar kazanacaktır. Bu, en yakın bine yuvarlandığında yılda ortalama 121.000 dolarlık bir gelirdir.
Ortalama bir girişimci yılda 68.000 dolar gelir elde etmektedir.
Şimdi, ilginç bir şey fark ettiniz mi? Bu insanların hiçbiri, en azından ABD'de, yaygın olarak kabul gören herhangi bir tanıma göre ‘zengin’ değil.”
“Varlıklar kişisel yatırımlar, gayrimenkul, hisse senedi opsiyonları, RSU'lar veya bir girişimcinin şirketinde sahip olduğu öz sermaye olabilir.”
Peki siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım…
Bu soruyu soranin beyni olup olmadığına şüphe ederim. Adam senin adına mecliste konuşabilmek için işçi partisinden aday oluyor. İşçi olması şart değil yani. Ne sanıyordu bu soruyu soran, acaba Barış Atay'ın Erkan Baş'ın işçi olduğunu mu düşünüyordu. Abi bu adam zaten oy falan kullanmasın
Şunu anlamıyorum hem aydınlar sanatçılar siyasete neden karışmıyor deniliyor hemde işçi değilse işçi partisinde ne işi var gibi abuk düşünceler ortaya çıkıyor
saçma bir konuya ,ne edebiyat yapmışınız be! millet vekili adaylarının hangisi işciki ;) işci aday olamaz, aday olmak için gereken bağışı bile yapamaz ! ayrıca , bir hak savunmak için , illa işcimi olması lazım .. aptalca bir konu