5 Ağustos 1962. Marilyn Monroe'nun aşırı doz ilaç alıp intihar ettiği haberi tüm dünyayı sarstı. Ancak Ranker'dan derlediğimiz bilgilere göre gerçek çok daha farklı olabilir.
5 Ağustos 1962. Marilyn Monroe'nun aşırı doz ilaç alıp intihar ettiği haberi tüm dünyayı sarstı. Ancak Ranker'dan derlediğimiz bilgilere göre gerçek çok daha farklı olabilir.
Adli tabibin raporuna göre, Marilyn Monroe 40'tan fazla Nembutal hapı yutarak aşırı doz aldı. Ancak, midesinde hiç ilaç bulunamadı. Thomas Noguchi'nin ikinci açıklamasına göre ise Marilyn Monroe bir bağımlıydı. Daha önceden kullandığı uyuşturucular yüzünden ilaçlar daha çabuk sindirilmişti.
Tabii komplo teorilerine göre midesinde bulunamayan ilaçlar onun FBI, CIA veya kendi hizmetçisi tarafından öldürülüp örtbas edildiğini gösteriyor.
Dr. Noguchi otopsiden sorumluydu, ancak elinde pek de incelemelik madde yoktu. Söylediğine göre, Monroe'nun cesedi morga geldiğinde bağırsaklarından ve midesinden alınan örnekler yok olmuştu. Bu da toksikoloji raporlarını etkiledi ve insanları Marilyn'in intihar etmediği yönünde düşünmeye itti.
Diğer organların da toksikolojiye gönderildiğini ancak hiçbir zaman test yapılmadığını söylüyor. Monroe'nun test edilen tek yerleri karaciğeri ve kanından örneklerdi.
Los Angeles Polis Departmanı'ndan Jack Clemmons, olay yerine ilk varan isimdi. Olay hakkında yazdıkları arasında, geldiğinde hizmetçinin çamaşır yıkadığı da var. Ayrıca hizmetçi Eunice Murray'nin tuhaf davrandığını ve sorgulandığında kaçamak cevaplar verdiğini de not etti.
Olay yerine ikinci varan dedektif Robert E. Byron da hizmetçinin güvenilir bir şahit olduğunu düşünmediğini belirtti.
Teorilere göre Murray'nin bu davranışları uygunsuz ve şüpheli bir durumun göstergesi. Belki de hizmetçi daha çok şey biliyordu.
Monroe, öldüğü gece çok fazla insanla telefon konuşması yaptı. Bunlardan biri de John F. Kennedy'nin kayınbiraderi Peter Lawford. Lawford'a göre, Monroe uyuşturucu etkisindeydi ve şunları söyledi:
'Patricia'ya hoşça kal de, başkana hoşça kal de ve kendine hoşça kal de, çünkü sen iyi bir adamsın.'
Bunu duyan Lawford, Monroe için endişelendi ve birkaç insanı onu kontrol etmesi için yolladı. Monroe'nun avukatı evi aradığında hizmetçiyle konuştu ve kadın, Marilyn'in gayet iyi olduğunu söyledi.
Norman Mailer'ın yazdığı biyografisi, Monroe'nun cinayete kurban gittiğini iddia eden ilk kaynaklardan biriydi. 1960'larda Frank A. Capell tarafından yazılan biyografide, Monroe'nun komünistler tarafından öldürüldüğü iddia edildi. Ancak bu teoriler Mailer'ın 1973'te yayımladığı biyografiyle dikkat çekmeye başladı. Monroe'nun, Robert Kennedy ile ilişkisini olduğunu da ilk yazan Mailer'dı.
Robert Kennedy'den neden bahsettiği sorgulandığında o zamanlar paraya ihtiyacı olduğunu söyledi. Mailer'ın iddialarının üstüne, başka bir biyografi yazarı Robert F. Slatzer da Monroe'nun başsavcı tarafından öldürüldüğünü iddia etti. Söylenene göre Monroe, RFK'nin paylaştığı devlet sırlarını halka açıklamakla tehdit ediyordu.
1975 yılında Anthony Scaduto adındaki gazeteci, Monroe'nun Kennedy kardeşler tarafından öldürüldüğünü ve devlet sırlarını sakladığı kırmızı bir defteri olduğunu iddia eden bir makale yayımladı.
Monroe, 19:00 ile 19:15 arasında Joe DiMaggio, Jr.'dan bir telefon aldı. Joe'nun ve sonradan hizmetçisinin de söylediğine göre fazlasıyla neşeli bir konuşma yapmış, stresli bir hali yokmuş.
Monroe, o gece son aramasını Peter Lawford'dan aldı, saat 19:40-45 civarıydı. Lawford'a göre, konuşma sırasında dedikleri neredeyse anlaşılmıyormuş ve Marilyn kendini lekelenmiş hissediyormuş.
Bu davanın en tuhaf yanı buydu adli tabibe göre. 30 dakikalık bir sürede neşeli tavrını tamamıyla kaybedip intihar eden bir kadın...
Monroe'nun psikiyatrı Dr. Greenson ve hekimi Dr. Hyman Engelberg eve vardıktan sonra polise haber verildi. Los Angeles Polis Departmanı 4:25'te bilgilendirildi, Monroe 3:00'da hizmetçisi tarafından cansız bulunduktan bir buçuk saat sonra. Bu bir buçuk saatlik süre boyunca Eunice Murray, Dr. Greenson ve Dr. Engelberg evde yalnızdı.
Jack Clemmons tarafından sorgulandığında Dr. Greenson: 'Kimseye haber vermeden önce reklam bölümünden izin almam gerekiyordu.' dedi.
Etrafı kasıp kavuran komplo teorilerinden sonra yeni bir dosya hazırlandı. Hazırlaması üç buçuk ay sürdü ve 29 sayfadan oluşuyordu. Los Angeles Başsavcısı John Van de Kamp davanın tekrar incelenmesini istedi. Büyük bir araştırmadan sonra Monroe'nun cinayete kurban gitmediğine karar veren Van de Kamp ellerindeki kanıtlara bakılırsa Monroe'nun ya intihar ettiğini ya da yanlışlıkla aşırı doz aldığını belirtti. Monroe'nun duygusal kafa karışıklığı, onu bilinçsizce uyuşturucu kullanımına itmiş olabilir. Daha ileri sorguya ihtiyaç duyulmadığını ve davanın tekrar açılmasının gereksiz olduğunu söyledi başsavcı.
Eunice Murray'in ifadesi o gece sık sık değişti. İlk başta 3:00 gibi uyandığını, Monroe'nun odasından gelen ışıktan şüphelenip Dr. Greenson'ı aradığını söyledi. Ancak Jack Clemmons, Murray'nin ona Dr. Greenson'ı gece yarısında aradığını söylediğini, başka bir dedektifle konuştuğu an ifadesini değiştirdiğini belirtti.
Monroe'nun ölüm haberini gece yarısı aldıklarını iddia eden kişiler ise Peter Lawford ve Monroe'nun avukatı Milton Rudin, ona da haberi Dr. Greenson vermiş.
Tabii zamandaki bu tutarsızlıklar, sonradan Murray ve Greenson'ın cinayeti örtbas etmek için harcadıkları zaman olarak yorumlandı.
Joe DiMaggio ve Marilyn Monroe aslen 14 Ocak 1954'te evlendi, ancak evlilikleri 274 gün sürdü. Ekim 1954'te boşandılar. Yıllar boyu arkadaş kaldılar, Monroe 1961'de akıl hastanesine kaldırıldı ve serbest bırakılmak için DiMaggio'dan yardım istedi. Biyografi yazarları Norman Mailer ve Donald Spoto'ya göre 8 Ağustos 1962'de evleneceklerdi. Zamansız ölümü sonrasında DiMaggio, 20 sene boyunca haftada birkaç defa mezarına güller yolladı.
DiMaggio, Monroe'nun ölümüyle yıkıldı. Güzel oyuncunun cenazesini titizlikle tasarladı, çoğu Hollywood aktörünü davet etmeyerek özel bir tören düzenledi. Yaklaşık 30 kişinin katıldığı törene Frank Sinatra, Peter Lawford gibi isimler davet edilmedi. DiMaggio, Monroe'nun akıl sağlığını kötü etkiledikleri için bu insanları suçluyordu.
Yeşil bir Emilio Pucci elbisesiyle gömülen aktrisin makyajını da uzun süredir makyözlüğünü yapan Whitey Synder yaptı, son bir kez.
Vasiyetinde, varlığının büyük bir kısmının oyunculuk hocası Lee Strasberg'e gitmesini istedi. Bu noktada Monroe'nun uzun süredir menajerliğini yapan Inez Melson, Strasberg'in Monroe'yu tuzağa düşürdüğünü, aslında mal varlığının kendisine bırakılması gerektiğini iddia etti. Yargıç, bu talebini reddetti ve Strasberg payına düşeni aldı.
Monroe, özel eşyalarının çoğunun yakın arkadaşlarına ve ailesine verilmesini istedi ancak bazı arkadaşları bu eşyalara asla ulaşamadı. Asıl problem Strasberg'in 1982'deki ölümüyle başladı, karısı, Monroe'nun eşyalarını satışa çıkardı ve 20 ila 30 milyon dolar kazandı. Bunu engellemek için açılan davalara rağmen, Anna Strasberg kocasından miras kalan eşyaları ve reklam haklarını sakladı.
Hizmetçiyi döve döve konuşturacak biri yok muymuş?
Bu ünlülerin de ölümleri hep gizemli oluyor. Jackson da böyle gizemli ölmüştü.
Hepiniz ölüsünüz şuan, değdi mi şerefsizler! Hizmetçi herkese hizmet ediyormuş meğer! Zilli!