Çin Komünist Partisinin lideri olan Mao Zedong'un eylemlerinden ortaya çıkan maoizm, devrimci bir ideolojidir. Marksizm ve Leninizm'in devrimci özelliklerini vurgulayan bir çeşidi sayılabilir. Kökeni de bu iki devrimci teoriden gelmektedir. Fakat bu iki ideolojiye göre Mao Zedong'un yaptıklarıyla diğerlerinden ayırıyor. Maoizm, Çin devrimi ve Çin Komünist Partisinin mücadeleleri ile gelişmiştir.
Kitle çizgisi ve sınıf mücadelesi: Partinin kitlelerle ilişkisinin çok önemli olduğunu ve kitlelerin sorunlarını ele almaları gerektiğini vurgular. Burjuva sınıfına karşı mücadele etmenin toplumsal değişim ve sınıf mücadelesi için gerekli olduğunu savunuyor.
Halk savaşı: Uzun süren halk savaşı Maoizm için önemli ve temel bir kavramdır. Yönetici sınıfı yenmek için gerilla savaşını kapsayan ve köylüleri ayağa kaldıran devrimci hareketi savunur.
Kültür devrimi: Devam eden iktidara karşı çıkmaya, toplumlar arasında sürekli devrim yaratmayı amaçlayan Maoizm'in önemli bir sürecidir. Kitleler halinde hareket etmenin ve devrimci unsurların ortaya çıkmasını içerir.
1949 yılında Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulmasıyla Çin devrimi sonuçlandı. Bu sayede diğer Maoist hareketler ise örnek alıp uygulamaya geçti.
Çin'i hızlı bir şekilde sanayileşmiş bir ülkeye dönüştürmeyi hedef edinen ekonomik bir atılıma geçtiler. Sanayileşme süreci ekonomik kayıplara, fakirliğe ve can kaybına sebep olmuştur.
Kültür devrimi, partiyi temizlemeyi ve devrimci hedefleri ortadan kaldırmayı amaçlıyordu. Fakat sosyal karmaşaya, siyasi zulme ve okul gibi kurumların ara verilmesine sebep oldu.
Çin Komünist Partisi, Çin farklı ekonomilere geçiş yaparken kontrolü elinden bırakmayıp her zaman araştırmalarına devam etmiştir.
Maoist ideolojinin getirdiklerini hala benimsemeye devam etmişlerdir. Maoizm'in kitle çizgisi ve sınıf mücadelesi ilkesi bazı uygulamalarda hala görülebilir.
Mao Zedong'un yaptığı eylemler ve stratejileri Nepal, Peru ve Hindistan gibi ülkelere de örnek olmuştur. Başarıları değişkenlik göstermiş olsa da, maoizm komünist mücadelelere örnek olmuştur.
İktidarı eleştirmesi ve köylülüğü odak olarak alması ile değişim isteyenlere 21. yüzyılda bile desteği devam ediyor. Uygulamaları ve tarihsel yaptıkların, bazı tartışmalara sebep olmuş olabilir.
Eleştirmenler, Mao uygulaması altında toplu infazlar, zorunlu kamplar ve iktidarın bastırılmaya çalışılması gibi insan haklarının kısıtlanmasına vurgu yapıyor. Bazı atılımları, ekonomik başarısızlıkları ve ölüm ile sonuçlanan kıtlık yaratmaları tepkilere neden oldu.
Marksizm ideolojisinden ayrıldığı içinde eleştiriler aldı. Devrimci olarak köylülüğe vurgu yapması ile Marksist düşünürlerden farklı yola saptı.
Sosyal, kültürel ve ekonomi konusunda çağ açan değişimler yapmasına rağmen kurumların bozulması ve ekonominin devam etmemesi gibi sonuçları tartışma konusu oldu.