Basketbolun uçan adamı MJ dün tam 54 yaşına girdi! Her türlü başarıyı tatmış efsane hakkında söylenmiş sözler de en az onun kadar fantastik.
Kaynak: nba.com/michael-jordan
Basketbolun uçan adamı MJ dün tam 54 yaşına girdi! Her türlü başarıyı tatmış efsane hakkında söylenmiş sözler de en az onun kadar fantastik.
Kaynak: nba.com/michael-jordan
Eğer spor alemindeki sporcuları bir değerlendirmeye alsaydım her yönden 10 tam puan vereceğim yegane kişi Michael Jordan’dır.
Kimi zaman maçın ortasında olduğum yerde durup kalırdım. Çünkü onun çılgınca bir hareket yapacağını bilirdim.
Böyle bir durumda sağa sola koşturmaktansa, olduğum yerde kalıp seyretmeyi tercih ederim.
Onun benim hayalini kuramayacağım hareketler yaptığını gördüm. Potanın bir tarafındaki dip çizgiden smaç yapacakmış gibi havalanıp, havada bir müddet asılı kaldıktan sonra adamın altından geçip diğer taraftan ters turnike attığını gördüm. Bunu kendim görmesem, imkansız derdim sonuç olarak o en iyisi.
Michael’ın bana gözleri kapalı faul atabileceğini söylediği günü asla unutamam. Maçtaydık ve o da yaptı ! O an tek düşündüğüm eve gidince çocuklarıma ne söyleyeceğimdi. Bazı oyuncular Mike'la aynı sahada bile olmaktan o kadar memnun oluyorlar ki onlara bu bile yetiyor.
O benim favori yıldızım. Benim Jordan hakkında anlatmaktan en çok hoşlandığım hikaye, Pistons da oynadığım sene Chicago-Detroit arasında ki maçtır.
Mike potaya doğru ilerliyordu, önünü kesmek için yukarı sıçradım. Dilini dışarı sarkıttı ve sağımdan geçeceğini sandım. Ama o havadayken dilini ve yönünü değiştirdi. Topu sağ eliyle potaya bastı. Ben de orada öylece durup izledim.
Sonra koç Chuck Dally e dönüp baktım. Rengi atmıştı. Ona zar zor bir şey söylemene gerek yok bende gördüm diyebildim o kadar. O en iyisi.
Gerçekten aklımdan hiç çıkmayan bir maç var, asla unutamayacağım ve evde video kasette kayıtlı.
New Jersey’ e karşı oynuyorduk. Michael topu aldı, içeri drive da bir kişi geçti, sonra havaya kalkmaya başladı. Derrick Coleman, Chris Dudley ve Chris Morris ona doğru geldiler. Mike sıçradı, önce içe bir hamle ile Coleman'ı sonra havada önce sağ sonra da sol feykle diğerlerini geçti ve arkasında kalan potaya ters turnike bıraktı. O an herkes şoktaydı ve inanılmazdı. Kesinlikle o en iyisi.
Benim favori maçım 90-91 NBA finallerinde yaşandı. Michael topu sürerek geldi. Sağa bir feyk attı, sola geçti ve sıçradı. Havada bir an asılı kaldı. Dilini dışarı sarkıttı ve bu sırada hala havadaydı. Bende içimden; bunu bize yapamaz, hayır bunu yapmamalı, bizim takıma bu olmaz, benim üzerimden bunu yapmasın diye düşünüp duruyordum.
Ama yaptı. Uçtu, topu sağ elinden sol eline aldı ve potanın içine bıraktı. Michael tüm seyircilerin çıldırmasına yol açmış gibiydi. Herkes saçını başını yoluyordu.
Bu inanılmaz hareketi gördüklerine inanamıyorlardı. Eminim ertesi gün ofiste, bütün millet tüm gün sırf bunu konuşmuştur. O en iyisi tamam mı!
Michael bu oyunu sadece iki nedenle oynuyor; 1. oynamayı seviyor ve 2. si meydan okumaya bayılıyor.
Oyun son çizgi ve son zamanlar civarındayken, topun bu adama gelmesini istiyorsunuz ki iyi bir oyun nasıl olur göresiniz. İşte onu özetleyebileceğim kelimeler bunlar. O iyi bir oyuncu. O en iyisi.
Vancouver karşısında oynanan bir maçı hatırlıyorum. Bitime 6 dk. kala, 12 sayı gerideydik ve normalde maçı kaybetmemiz gerekiyordu. Ama Michael sadece 'Bu kadar yeter, buna izin veremem' dedi ve Vancouver tarihe karıştı.
O maçta (Jordan 6 dk. da 19 sayı 4 asist ve 3 top çalma yapmıştı.)
Bazı oyuncuların baskete giden yolu bulmalarını seyretmek çok ilginç ve Michael da beni en çok etkileyen taraf da bu. Onun nasıl sıçradığı ve smaç yaptığı hakkında konuşup durabilirsiniz, ama basketbolu gerçekten bilen insanlar onun çembere giden yolu her defasında keşfetmesinden, şut atmak istediği her zaman, o şutu ve turnikeyi ne yapıp edip bulmasından daha çok etkileniyorlar.
Chicago'ya ilk geldiğim de beni inanılmaz şaşırtmıştı ve sanıyorum, onunla aynı takımda oynadığınızda, rakip takımda oynadığınızdan daha çok etkileniyorsunuz.
O, oyuncuların oyuncusu. O, kendiniz oynamadığınızda seyrettiğiniz adam. Bazen onunla maç yaparken bir hareket yapıyor ve siz kendi kendinize, 'Keşke ağır çekimde tekrar görebilseydim diyorsunuz.'
Majesterelinin 63 sayı attığı bi maçın ardından Larry Bird şunları söylemişti: “Bugün tanrı sahaya inmişti”
“Bazen Jordan o kadar güzel oynardı ki onu savunmaya çalışmak yerine potayı güzel gören bi yerden Jordan’ın yapacağı şeyi izlemeyi seçiyodum, çünkü ertesi gün herkes o hareketten bahsederken tam anlamıyla görememiş olmak beni çıldırtıyordu…”
Herkes bir gün Michael Jordan olmak istiyor, bense her gün Michael Jordan olmak zorundayım.
ne mutlu bize, jordan'ı, hagi'yi, messi'yi, izledik.
Eline sağlık ağbi, güzel bir nostalji oldu. :)
Efffssannneeee....!!