2 Temmuz 1993'te, tarih bir kez daha tekerrür ediyordu Sivas'ta. Göz göre göre gelen bir katliamın vahşi finali sergilenmek üzereydi. Yüzlerce yıldır her fırsat verildiğinde onlardan olmayanları vahşice katledenler, bir kez daha bir araya gelmişlerdi. Madımak Oteli'nin içinde can pazarı vardı. Kimi son şiirini yazıyor, kimi mızıkasını çalıyordu. Tarihi biliyorlardı, olacakları biliyorlardı, öleceklerini biliyorlardı, yardım gelmeyeceğini biliyorlardı. Yüzlerinde şaşkınlıktan çok umutsuzluk ve hüzün vardı. O gün 35 can Hakk'a yürüdü. 'Birimize bir şey olursa ne yaparız?' dediler. 'Kalanlar ölenler için şiirler yazar' dedi Metin Altıok. Çok şiirler, çok türküler yazıldı, çok ağıtlar yakıldı arkalarından. Bir de onların yazdıkları, söyledikleri, çizdikleri vardı tabii. İşte o gün Hakk'a yürüyenlerin, halka bıraktıklarından naçizane seçmeler.