Geçtiğimiz sene İtalyan beyin cerrahı Sergio Canavero, bir insanın kafasının başka bir vücuda nakledilebileceğini söyleyerek dünya çapında büyük yankı uyandırmıştı. Canavero'nun planları o zamandan bu yana bir hayal olarak kalmış olsa da, bu konuyla ciddi bir biçimde ilgilenen başka bir doktor daha olduğu ortaya çıktı:
20 yıl kadar önce Louisville Üniversitesi'nde gerçekleştirilen, Amerika'nın ilk el nakli ameliyatında görev alan isimlerden bir tanesi olan Ren, bu dönemden sonra Çin'e geri dönerek fareler üzerinde binlerce vücut nakli çalışması yürüttü. Fakat tüm bu deneylerde fareler yalnızca bir gün yaşayabildi ve doktor, insan kadavraları üzerinde çalışmalarını sürdürdü.
Ancak proje gerçekleştirilmeden önce çözülmesi gereken çok önemli meseleler var:
Herhangi bir organ naklinin gerçekleştirilebilmesi için, donörden alınan organın hastaya nakledilene kadar canlı tutulması gerekmektedir. Organlar bir vücuttan ayrıldıkları anda ölmeye başlarlar ve bu yüzden nakil gerçekleştirilene kadar soğuk ortamda tutulmaları gerekir. Çünkü organı soğuk tutmak, söz konusu organın hücrelerinin canlı kalmak için ihtitaç duydukları enerji miktarını azaltır. Bunun için doktorların genellikle uyguladıkları yöntem, nakledilecek organları soğuk ve tuzlu suda bekletmektir.
Ancak söz konusu kafa olduğu zaman işler maalesef aynı şekilde yürümüyor. Çünkü kafalarımız diğerleri gibi müstakil bir organdan ibaret değildir. Vücudumuzdaki en ağır ve en karmaşık bölümlerden bir tanesidir ve bunun tek sebebi beyni içinde bulunduruyor olması değildir. Gözler, kulaklar, burun, ağız, cilt ve iki ayrı tür salgı sistemini içinde bulundurur. Bunlardan bir tanesi, vücutta dolaşan hormonları yöneten hipofiz bezi, diğeri ise salya üretiminden sorumlu tükürük bezidir. Ancak bilindiği gibi, kafa vücuttan ayrıldığı anda taze kan ve oksijeni yitirdiği için canlı kalamamaktadır. Kısacası kafayı canlı tutmak, proje üzerinde çalışan bilim insanlarının halletmesi gereken en önemli meselelerden bir tanesidir.
Herhangi bir tür organ naklinde karşılaşılabilecek en büyük problemlerden bir tanesi, vücudun organı kabul etmemesidir. Bu durumda nakil yapılan insanın vücudu, bağışıklık sistemini tetikleyen, antijen adı verilen molekülleri tespit eder ve vücuttaki antijenlerle yeni organdakilerin uyuşmaması durumu hayati tehlike yaratabilir. Bu durumun ortaya çıkması elbette kafa gibi pek çok organı içinde bulunduran bir sistemin naklinde çok daha olasıdır.
1970'li yıllarda gerçekleşen çılgın bir deneyde beyin cerrahı Robert White, bir maymunun kafasını, başka bir maymunun bedenine nakletmiştir. Operasyonun ardından maymun, vücut kafayı reddedene kadar 8 gün boyunca yaşamını sürdürmüştür. Bu operasyonu onayladığımız için anlatmıyoruz elbette ancak, gerçekleştirilen bu çalışma, ameliyatın bir saatten daha kısa bir sürede gerçekleştirilmesi gerektiğini ve bu yüzden kafaların vücuttan aynı anda ayrılması gerektiğini ortaya koymuştur.
Nakledilen kafanın bedeni sağlıklı bir biçimde yönetebilmesi için, omuriliğin vücuda uyum sağlaması en önemli noktalardan bir tanesidir. Örneğin maymunlar üzerinde gerçekleştirilen deneyde, maymun görebiliyor, gözlerini oynatabiliyor ve yemek yiyebiliyordu ancak boynundan aşağısı felçli durumdaydı. Canavero'nun makalesinde iddia ettiği üzere bu naklin önündeki en büyük engel omuriliğin sağlıklı bir biçimde birleştirilmesidir. Kaldı ki doktorlar bugün, bu sorunu çözmeye yarayacak teknolojinin elimizin altında olduğunu söylüyorlar.
Canavero'nun bir tür özel biyolojik yapıştırıcı olarak tanımladığı polietilen glikol, 30 ve 40'lı yıllarda doktorların, köpeklerin omuriliklerini birleştirmek için kullandıkları bir çeşit plastiktir. Ancak yapılan bu çalışmalarda köpeklerden bir tanesinin kafası vücudundan ayrılmamış, bir köpeğin iki farklı kafası olması tasarlanmıştır. Bu sebeple Canavero, kafa nakli gerçekleştikten sonra, omuriliklerin kaynaması için hastalarının bir ay boyunca komada tutulması gerektiğini düşünüyor. Elbette insanların bu kadar uzun süre koma halinde tutulması beraberinde farklı bir takım hayati tehlikeleri doğuracaktır.
Can kaybının yaşanmaması için bu bir zorunluluk olarak görülmektedir ancak bizden daha aşağı bir yaşam seviyesinde olduğunu düşündüğümüz hayvanların bu tür bir zulme maruz kalması elbette kabul edilecek cinsten değildir.
Görünen o ki, Çin'de şimdiden Ren'in nakil uygulaması için gönüllü olan pek çok insan varmış: Örneğin altı yıldır boynundan aşağısı felçli olan 62 yaşındaki Wang Huanming. Umuyoruz ki çalışmalar insancıl bir çerçevede gerçekleştirilir ve ölümcül hastalıklara sahip insanların iyileştirilmesi sürecinde başarıya ulaşılır...
Hayvanlar üzerinde denemesinler yazık onlara onun yerine tecavüzcü katilleri bu programa dahil etsinler hiç değilse ölürlerse dünya bir pislikten kurtulmuş olur çokta bir şey kaybetmeyiz.
Şu haberi doğru düzgün okuyup geçmek var iken emoji ifadelerinden yarısının olumsuz basılması ister istemez beni yorum yapmaya itti. Cidden bu tür şeyler bize uçuk geliyor, biz en iyisi fasulye büyütüp ledli ekmek dolabı ile uğraşalım..
Çok zor fakat imkansız da değil. Bu arada eğer bu olay gerçekleşirse ve başarılı olursa dinler ne kadar zora girecek farkında mısınız ? :D