Kimi çadırda sınava hazırlandı kimi ailesiyle bir okulda barınmak zorunda kaldı. Evleri yıkıldı, akrabaları vefat etti ama ders çalışmaktan vazgeçmediler. İşte LGS'de en iyi okullara yerleşen depremzede öğrencilerin hikayeleri...
Kimi çadırda sınava hazırlandı kimi ailesiyle bir okulda barınmak zorunda kaldı. Evleri yıkıldı, akrabaları vefat etti ama ders çalışmaktan vazgeçmediler. İşte LGS'de en iyi okullara yerleşen depremzede öğrencilerin hikayeleri...
Liselere Geçiş Sistemi (LGS) kapsamında, 500 tam puan alarak şampiyon olan depremzede öğrenciler, imkânsızın olmadığını ispatladı. Depremlerin ardından hayatları altüst olan öğrencilerin kimi çadırda kimi konteynerde kimi de akrabalarının yanında sınava hazırlandı.
İçlerinde evleri yıkılanlar da vardı, yakınlarını kaybedenler de ancak tüm olumsuzluklara rağmen hayallerindeki liseleri kazandılar. O çocuklar başarı hikayelerini Milliyet’ten Ozan Ömer Kadüker'e anlattılar:
Ahmet Yiğit Polat: Depremden sonra 10 gün boyunca çadır ve arabada kaldık. Sonra Mersin’e gittim. Bir ay civarı da Şanlıurfa’da kaldım ve Adıyaman’a geri döndüm. Çadırdaki insanların yaşadığı sıkıntıları görmek beni çok üzüyordu. Konteyner kentte de yaşadıktan sonra sınava yaklaşırken eve geçebildik. İstikrarımı koruyarak çabamın karşılığını aldım. İstanbul Erkek Lisesi’ni seçtim, üniversitede ise Almanya’da elektrik-elektronik mühendisliği okuyacağım.
Meryem Mehlika Yılmaz: Depremden bir hafta sonra Adıyaman’dan Bursa’ya akrabalarımızın yanına gittim. Zor bir süreçti. Eskisi kadar ders çalışamıyordum ama pes etmedim. Hiç dershaneye gitmedim; gerek de duymadım. Yurt dışı olanakları, yabancı dil imkânı için İstanbul Erkek Lisesi’ni tercih ettim. Okulun pansiyonunda yatılı okuyacağım.
Zeynep Zülal Yarış: Malatya’dan Ankara’ya taşındık. Ailemden ayrılmak istemediğim için de Ankara Fen Lisesi’ni tercih ettim. Bir ay ders çalışamadım. Çünkü ders kitaplarıma, eşyalarıma ulaşamamıştım. Sonrasında ise içimde birinci dönemdeki gibi istek yoktu. Arkadaşlarımı, öğretmenlerimi özlüyordum. Birinciliğimiz deprem bölgesindeki öğrencilere bir umut oldu. Üniversite olarak da Hacettepe Tıp’ı hedefliyorum.
Melike Behçet: Depremden sonra bir anaokuluna sığındık. 4 ailenin bir arada yaşadığı, tek odalı, sobalı bir yerde çalışmak zordu. Bir süre çalışamadım. Ancak sınavda güzel bir başarı elde ettim. Malatya’dan çıkmak istemediğim için Malatya Erman Ilıcak Fen Lisesi’ni seçtim. Liseden sonra yazılım, bilişim alanlarında bir bölüm düşünüyorum.
Duru Yurtsever: Malatya’dan Edirne’ye anneannemlere gittik. Zor zamanlardı. Bu süreçte psikolojik destek aldım, toparladım ve hedefime ulaştım. İstanbul Erkek Lisesi’ni tercih ettim. Yazılım mühendisi olmak istiyorum.
İrem Kaşoğlu: Uzun süre kalacak yerimiz olmadı. 1.5 ay Elazığ’da; Malatya’ya dönünce de akrabamızda kaldık. İkizim Elif’le derslerimize çalışarak Malatya Erman Ilıcak Fen Lisesi’ni kazandık.
bir çoğu yurt dışına gidecek...
Bir de çocukların ülkede geleceği olsa çok güzel olacak.
önünüz açık geleceğiniz parlak olsun gençler, mümkünse tabi..