Birey olmak…
Peki nerede?
Elbette yaşadığımız toplum içerisinde…
Hani bize hep anlatıldığı gibi…
İçerisinde yaşadığımız toplum, kültür, kurallar, gelenekler hepsi bize birer birey olmamız konusunda güzel güzel mesajlar veriyor…
Birey olmanın esaslarını anlatıyor…
Bireysel psikolojiden bahsediyor, iyi olması için önerilerde bulunuyor…
Birey olup sorumluluklarımızı yerine getirmemiz için bizi zorluyor…
Sonra bir duruyor, ama toplum olmak için de gerekli davranış yapısını anlatıyor…
Hani ben doktorum yaaa…
Bir tıbba bakalım ne diyor?
Temel felsefe ne mesela?
“Hastalık yoktur, hasta vardır!”
Yani temel bir hastalık var, ancak herkes için farklı farklı tezahürleri var, demek istiyor…
Çok doğru…
Ancak kim takıyor?
Algoritmalar var, ona uygun kanıtlar gelişmiş…
Acayip iyi ve kolay…
Peki, ya bir hasta anlatılanlara uymuyorsa, ne yapacağız?
O kesin psikolojiktir, deriz…
Ama bilmemiz gereken şu ki:
“Her hastalığın psikolojik bir temeli olabileceği gibi, psikolojik sonuçları yani şikayetleri de olabilir!”
Temelde aynı adı olan hastalığı yaşayan bireyler arasında farklı şikayetler ortaya çıkabilir…
Biri hastalığı endişe içerisinde yaşarken, diğeri sakinlikle karşılayabilir…
Birinin çenesine vururken, diğeri suskunlaşabilir…
Genelde beklenen depresyonsa da, bazısı aşırı canlı olabilir…
İş böyle olunca hastalık sebepleri de çok değişebilir…
Öyle ise ne yapacağız?
Bireysel değerlendirip, hastanın bütününe bakacağız…
Hah şimdi oldu diyeceksiniz…
Ama bence yetmez…
Zira verdiğimiz tedavi o bireyi iyileştirmeli, ardından da bütünü iyileştirmeli…
Yani içinde bulunduğu en küçük topluluktan, bütüne herkese fayda sağlamalı…
Kimseye akıl öğretme derdinde değilim, ayrıca ne haddime…
Bütünü anlamak için söylüyorum…
En küçük topluluk aileden başlar, bütün insanlığa kadar gider…
O halde bir bireyin yaptığı her davranış sonuç olarak bütünü etkiler…
Birey olmak bu anlamda bütünün faydasını gözetmek demektir…
Zira birlikte yaşamanın özü bireyselliğimize duyduğumuz saygı ile başlar…
Ancak en önemli saygı unsurlarından birisi de birbirimizin varlığına duyduğumuz saygıdır…
Ardından da birbirimizin sağlığına duyduğumuz saygıdır…
Durum malum, pandemi hepimizi her anlamda etkiliyor…
Ekonomi vb. parametreler bozuldu, ama en önemlisi önce bireysel sonra da toplumsal sağlık bozuldu…
Şimdi hepimizin derdi, bir an önce bu pandemiden kurtulmak…
Ancak bundan kurtulurken yukarıda anlattıklarım üzerinden bireysel aklımızı, ortak akla çevirmek esas…
O yüzden her anlamda bilgilenmenin yanında düşünce ve saygı temelli davranışlar sergilemek önemli…
Hoş bazen bireyselliğimiz fiziksel ya da psikolojik anlamda zarar görebilecek riskler taşısa da kararlarımız bütünü düşünür şekilde verilmelidir…
Gelecek nesiller, belki de bu anlamda her birimize şükran duyacaklardır, belki de duymayacaklardır…
Diyelim, birbirimizi sevelim, ama daha da önemlisi saygı duyalım…
Ben dedim, siz biz için ne yaparsınız bilemem…
Umarım ortak paydamız olsun, günlerimiz hayırlarla dolsun…