Lama, devenin Güney Amerikalı bir akrabasıdır. Deveden farklı olarak kamburu yoktur. Bu hayvanlar, tükürmeleri ile bilinir. Savunma sistemleri, fazla yaklaşıldığında tükürmeye dayalıdır. Tükürmesi ile yakından tanınan lama, genel olarak 1–2 m boyunda bir hayvandır. Kuyruğu yaklaşık 15 cm civarındadır. Oldukça tatlı bir hayvan olan lama, yük taşıma amacıyla İnkalar tarafından evcilleştirilmiştir.
Bu içeriğimizde lama hakkında merak edilen bilgilere ulaşabilirsiniz.
Lama, devenin Güney Amerikalı bir akrabasıdır. Bu sağlam yaratıklar, And Dağları'nın halkları tarafından kullanılan evcil hayvanlardır. Yerli halklar, lamaları yüzyıllardır yük hayvanı olarak kullanmışlardır. Birkaç yüz hayvanı içerebilen lama sürüleri, And Dağları'nın en engebeli arazisinde bile büyük miktarlarda mal taşır.
Lamalar, hayvanları toplamaya isteklidir, ancak yalnızca bir noktaya kadar. Aşırı yüklenmiş bir lama, basitçe hareket etmeyi reddedecektir. Bu hayvanlar genellikle yere uzanır ve yükleri hafifleyene kadar sahiplerine tükürebilir, tıslayabilir ve hatta tekmeleyebilir.
Lamalar çimlerde otlanır ve inekler gibi yiyeceklerini kusar ve geviş getirir gibi çiğner. Lamalar birçok farklı bitki türünü yiyerek hayatta kalabilirler ve çok az suya ihtiyaç duyarlar. Bu özellikler onları seyrek dağlık arazide bile dayanıklı ve güvenilir kılar.
Lamalar, içinde yaşadıkları insan topluluklarına ulaşımdan çok daha fazla katkı sağlar. Postlarından deri yapılır ve yünlerinden ip, kilim ve kumaş yapılır. Lama dışkısı kurutulur ve yakıt olarak yakılır.
Her hayvanın olduğu gibi lamaların da bir savunma sistemleri var. Bu hayvanların savunma sistemleri, fazla yaklaşıldığında tükürmeleridir. Lama, tehdit hissettiği anda karşı tarafa tükürür ve oradan hızlıca uzaklaşır. Lamalar, büyüdükleri çevreden fazla uzaklaşmazlar.
Lamaların tüyleri çoğunlukla yanmazdır ve onları ateşten korur.
Lama'nın kakası kokusuzdur ve çevre dostu gübre üretmek için kullanılır.
Lamaların tüylerinin aralarındaki katlarında farklı desenler vardır.
Lamalar sosyal olmaktan hoşlanırlar.
Uzun ömürlü ve çok güçlüdürler.
Bazı ülkelerde insanlar yemek olarak lama eti yerler.
Deve ailesinin bir parçasıdır.
Lamalar, koruma görevi için çağrıldıklarında en zeki ve uyanık koruyuculardır. Bir komşunun köpeği ile yırtıcı bir çakal arasındaki farkı anlayacak kadar zekidirler.
Oldukça hızlı koşarlar.
Sahipleri ağır yük taşıttığında yapmayacaklarını ifade ederler.
Lamalar akıllı, uysal ve eğitilmesi kolaydır, sahipleriyle uğultu yoluyla iletişim kurarlar.
Lamalar, sahibine ve sürüdeki diğer üyelere tükürerek öfkelerini salıverirler ve onu tedirgin ettiğinizi bilmenizi sağlar.
Hepsini bir araya getirirsek, lamalar yünleri, sütleri ve etleri için değer verilen güzel hayvanlardır. Aşağıda belirtilen tüm lama türleri, yüzyıllardır yün üretmek için yetiştirilmektedir.
Lamalar, 40 milyon yıllık prestijli bir geçmişe, bazı iniş çıkışlara ve yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Kuzey Amerika'nın orta ovalarında ortaya çıkan Lamalar, şimdi Amerika, Avrupa ve Avustralya'nın dağlık arazilerinde bulunuyor.
Her türün kendine özgü bir özelliği, rengi ve tüy kalitesi var. İşte detaylarıyla birlikte 5 ana lama türü:
Klasik lamalar, belirgin şekilde uzun çift katlı yapağıları, ince astarları ve güzel görünümleriyle tanınırlar. Adlarındaki klasik terimi bile güzel ceketlerine bir göndermedir. Diğer lama çeşitlerinden daha uzun ve iri olan Ccara Sullo, vücudunun her yerinde bol miktarda koruyucu tüy bulunan, iri yapılı, uzun bacaklı bir hayvandır.
Lamalar, yünleri onları sıcak tuttuğu için soğuk kuzey kışlarına dayanabilir. İyi bakılırsa, Klasik Lamalar sıcak ve nemli sıcaklıklarda yaşamayı sorun etmezler. Genellikle dağlık arazilerde yaşarken bulunsalar da bu, kentsel bir çiftlik ortamında hayatta kalamayacakları anlamına gelmez.
Klasik Lamaların kulakları, normal mızrak şekli yerine yuvarlak uçlara sahiptir. Klasik lamaların toynakları diğer türlerden farklı olarak keskindir. Bu lama türünün yünü oldukça değerlidir. Klasik Lamaların başları, boyunları ve bacaklarında daha az yün bulunur. Bu dev lamalar bazı bölgelerde binicilik için de kullanılır.
Adından da anlaşılacağı gibi, havalı görünümü ve tavrı olan orta yünlü bir lamadır. Bu, klasik lama türünden daha küçük vücut yapılarına sahip güzel lama türlerinden biridir. Dikkatli davranılırsa, Orta Lama, doğal olanın dışında başka habitatlarda da hayatta kalabilir. Lamalar genellikle dağlık arazileri evleri olarak adlandırır, ancak bu hiçbir şekilde başka bir yerde yaşayamayacaklarını göstermez.
Lamalar, yün sıcak kalmalarına ve soğuk havayla baş etmelerine yardımcı olduğundan, daha soğuk sıcaklıklara, sert kışlara yabancı değildir. Daha düşük sıcaklıklarda yaşayan lamaların kırkılmaması tavsiye edilir. Orta boy lamalar kırkılmak şartıyla sıcak ve nemli havalarda da kalabilirler. Orta boy lamaların çift katmanlı yapağıları vardır, bu da onları en iyi yün üreten türlerden yapar.
Bu türün nadir olması nedeniyle çoğu insan onun hakkında hiçbir şey bilmiyor. Suri, bu lama çeşidinin ürettiği özel bir lif türünü ifade eder. Nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıya olan bu ender lama türü, artık dünyanın farklı kıtalarında az sayıda bulunur.
Genellikle Kuzey Amerika, Güney Amerika ve Avrupa'nın bazı bölgelerinde bulunurlar. Uygun bakım ile hem sıcak hem de soğuk havalarda hayatta kalabilirler.
Bu lama türü, kaşmirden bile ender bulunan bir yün türü üretir. Güney Amerika'nın And Dağları'na özgü olan vicuna yünü, pahalı kazaklara ve paltolara dönüştürülen gezegendeki en yumuşak malzemedir.
Yününün bu kadar pahalı olmasının nedeni, bir kat için 30 lama gerekmesidir. Bu lamaların ilginç bir özelliği var: Ne pahasına olursa olsun esaret hayatını kabul etmezler. Bunun için de kendisini aç bırakır ve serbest bırakılana kadar hiçbir şey yemez.
Vicuna lamaları yumuşak su akışında yüzebilme yeteneğine sahiptir. Diğer türlerden farklı olarak bir çiftlikte veya başka bir ortamda tutulmaları mümkün değildir. Bu nedenle, çiftçiler onları yalnızca Vicuna'nın kırkılması gerektiğinde çiftliğe götürür. Çiftçiler, onları daha fazla tutarlarsa büyük olasılıkla açlık grevine başlayacaklarını bildikleri için kırkım biter bitmez serbest bırakılırlar.
Bu cins, diğer lama çeşitlerinden daha küçüktür. Yünlü lamaların hafif, orta ve ağır olmak üzere farklı yün türleri vardır. Yeterli miktarda kaliteli yün üretir. Diğer lama türleri gibi onlar da dağlık arazinin sakinleridir. Ancak ihtiyaç halinde yetiştirilip çiftlikte tutulabilirler. Lamalar genellikle soğuk havalarda hayatta kalmak için doğal bir eğilime sahiptir.
Yünlü Lamalar, hem soğuk hem de sıcak havalarda hayatta kalmaya iyi adapte olmuştur. Ancak havaların aşırı ısınması veya soğuması durumunda gerekli önlemler alınmalıdır.
Yünlü Lamalar, diğer lamalardan daha küçük bir yapıya sahiptir. Vücutları yünle kaplıdır, bu da onları daha da şirin gösterir.