Haçlı Seferleri’nin ilkinde ele geçirilen Kudüs 1187 yılında Selâhaddin-i Eyyûbi’ye bırakılmıştı ve Avrupa gelişmeleri büyük bir şaşkınlıkla izliyordu. Kutsal toprakları geri alabilmenin hayallerini kuran Avrupa’da, papazlar köy köy dolaşıp doğu ülkelerinin zenginliğinden bahsediyor ve Kudüs’ün geri alınması halinde böyle bir savaşa katılacak olanlara cenneti müjdeliyorlardı.
Okuma ve yazma bilen on iki yaşındaki çoban Stephan, rüyasında ekmek isteyen bir yaşlı gördü, adama ekmek verdikten sonra kendisine uzattığı mektubu açtı ve Hazreti İsa’dan gelen şu sözleri okudu: “Filistin’e gidip Kudüs’ü kurtar! Sen bu iş için seçildin!” Fransa kralı Philippe’nin huzuruna çıksa da destek bulamayan Stephan manastırları dolaşmaya ve dindarları Kudüs’ü kurtarmak için davet etmeye başladı.
Fransa kralı Philippe askeri müdahale emri verse de, halktan destek gören çocukların çok büyük bir kısmı yolculuklarına devam ettiler.
Grup, Alp Dağları’ndan Cenova’ya kutsal toprakları kurtarma umuduyla yola çıktı.
Kehanetin gerçekleşmemesi ve denizin bir türlü açılmaması üzerine Papa’nın fikrini almak isteyen çocuklar Roma’ya doğru hareket ettiler. Yine yüzlercesi yolda can verdi, sağ kalanlar Papa Üçüncü Innocent’a vardılar. Papa bir yandan çocukları vazgeçirmeye çalıştı. Diğer yandan da büyükleri azarladı: “Bu çocuklar hepimizi utandırdı. Biz mışıl mışıl uyurken kutsal toprakları geri alabilmek için bakın nasıl yollara düşmüşler.”
Gemilerden biri battı, diğeri ise korsanlar tarafından basıldı. Yaklaşık elli bin çocuğun çok büyük bir kısmı kutsal toprakları kurtarma amacıyla yola çıktıktan sonra bir daha evlerine dönemedi.
Akıl hastalığı resmen..
gerizekalı histerisi
50 bin çocuğun bu şekilde yola çıkması inandırıcı gel(e)miyor. Yani tarihi gerçek olsa bile bir tuhaf hikaye.