Dün, 18 Mart'ta Kütahya'da İstiklâl Marşı çalındı. Habersizce çalışan İstiklâl Marşı sonrasında ise Kütahya halkının davranışı büyük takdir topladı. 👏👏👏
Dün, 18 Mart'ta Kütahya'da İstiklâl Marşı çalındı. Habersizce çalışan İstiklâl Marşı sonrasında ise Kütahya halkının davranışı büyük takdir topladı. 👏👏👏
Bir üzüntümü paylaşmak istiyorum. Ben Van'da doğmuş, Kürt asıllı bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşıyım. Yani kısacası Türk'üm. Yeni yeni anladığım üzere bu ülkede Türk olmak bir ırkdan ziyade bir aile ve bütün olmaktır.Anlamamın bu kadar uzun sürmesi de kafatasçı, kendini milliyetçi zanneden, ırkçılardır. Neyse, ben hep arada kaldım arkadaşlar. Kürtçe bilmiyorum, Tükçe biliyorum fakat ne tam Türk'üm ne de tam Kürt. İki tarafa da ait olamıyorum. İstiklâl marşını, ülkemizin kurtuluşunu simgeleyen marşımızı ben sahiplenemedim. Sanki bu ülke benim evim değil de ben misafirmişim ve çok uzun süre oturmuşum gibiydi. İstiklâl Marşı'nda isterdim ki şevkle, istekle ayağa kalkayım. Ama olmadı aradaşlar.Bana sevmeyi değil korkmayı öğrettiler. Tabii bu anlattıklarım geçmişim için geçerli. Kendimi geliştirdim ve neyin ne olduğunu öğrendim ve buna devam ediyorum.
gördünüz, konu İstiklal olunca hepimiz biriz, ne güzel Milletiz böyle, maşaAllah
küçükken cuma okul çıkışı istiklal marşına denk gelen abiler ablalar durup eşlik ederlerdi.O geldi aklıma