“Başıma gelmiş ilginç bir şeyi anlatmak istiyorum. 1 yıl aralıksız ilaç kullanmış biri olarak, belki ilaçlarla alakalı değildir, yaşadığım kaygı bozukluğu hastalığının bir bedeli bilemiyorum ama. Dokunduğum herhangi bir şey, baktığım bir manzara yada bunun gibi aklınıza gelebilecek her durum, bana eskisi gibi hissettirmiyor, artık hepsi benden daha uzakta her şey bir silüet gibi. varlar ama yoklarmış gibi hissediyorum. 1080p hayatı yaşarken 360p ye düşmek gibi. bu bakış açısı hissiyat artık nasıl anlatılır bilmiyorum. Eskiden hissetiğim çok başkaydı , tertemiz bir camın ardından hayata bakmak gibiydi fakat şimdi kirli çamurlu bi camın ardından dünyaya bakmak gibi. bunun ne olduğu bilen yada yaşan var mı ? merak ediyorum.
edit: depersonalizasyon diye bir şey varmış. yaşadığım şeyin adı bu sanırım.”
Ya hayatında hiç böyle bir sıkıntı yaşamamış insanlar ahkam kesmesin arkadaş aşağıda.. yaşayan anlar bunu öyle ha deyince mutlu olacağım deyince mutlu olunmuyor işte.. ne anlarsınız ki
Uzmanlar vitamin kullanmayı bile çoğu durumda gereksiz bulurken, antidepresan kullanımını bu şekilde basite indirgeyerek sevimli göstermeye çalışmak neyin nesidir editör..insan vücudu yaradılış itibariyle o kadar mükemmeldir ki, hemen dışardan ilaç müdahalesi yerine evvela ruhsal ve bedensel saglıgı bozan sebepleri bertaraf ederek oto-iyileşme mekanizmasını devreye sokmak gerekir diye düşünüyorum..
Eğer bir Psikiyatri Doktor'u önermemişse, bu aniti depresan kullanma işi gerçekten tehlikeli ve aptalca! ''14. Size verdikleri mutluluk, 'sahte' değildir.'' Evet, ama çoğu anti-Depresan hapı sadece bitki özlerinden oluşan vitaminlerdir. Verdiği mutluluk şu aptalca deneme yanılmadan sonra bulduğunuz hapla 'en az yan etkisine sahip olanı' eş değerdir, ilaçlar her zaman son çaredir. Vucudunuz değerlidir, onu haplara boğacak kadar aptal olmayın. Sadece doktorunuz önerdi ise, son çare olarak kullanın. Bu bahsedilen ilacların, belirli kullanımdan sonra bağımlılık ve çok ciddi izleri kalabiliyor. Saçma saphan bu içerikle, bu hapları masum gösteren editör; Seni kınıyorum.