1. Şehrin gezilebilecek bir-iki caddesi vardır. Okuduğunuz süre boyunca caddede bin kez git-gel yapılır.
2. O caddeye çıktığında tanıdığın birileriyle karşılaşmama ihtimali diye bir şey söz konusu değildir.
3. Büyük şehirdeki gibi belediye otobüsü bulunmaz. Dolmuş kültürüne alışmaktan başka seçeneğin yoktur.
4. Alışveriş yapılacak mağazaların sayısı sınırlıdır. BİM'le içli dışlı olursunuz.
5. Mağazalar sınırlı sayıda olduğu için aldığınız bir tişörtü giydiğiniz gün başkasında da görmek ve pişti olmak sürpriz olmaz.
6. Özellikle birinci sınıfta etrafınız yatay geçişle büyük şehre gideceğini söyleyen öğrencilerle doludur.
7. Tabi o kişiler son sınıfa geldiklerinde geçiş yapamamış ve katip, gardiyan, polis olmayı bulunmaz nimet olarak gören kişilere dönüşmüşlerdir.
8. Trafik yoktur, haliyle gürültü de azdır.
9. Büyük şehirde sadece fakülte etrafında fotokopicileri görürken küçük şehirde şehir merkezi fotokopiciden geçilmez.
10. Taksiye çok da gerek duymazsın. Senin için çoğu yer yürüme mesafesi gibi görünür. Taksiye öğrenci bindiyse büyük ihtimalle sınava yetişmeye çalışıyordur.
11. Sinemaları kötüdür veya istediğin filmi her zaman bulamazsın.
12. İlk senede bir hevesle bütün şehri gezince diğer seneler sıkıcı geçmeye başlar. Halı saha ve bilgisayar dışında pek aktivite kalmaz.
13. Çok fazla para harcamazsınız ama yine de fakirsinizdir.
14. Esnaftan "Abi biz öğrenciyiz!" deyip indirim beklediğinde "Herkes öğrenci!" yanıtını alırsınız. Ne de olsa metrekareye düşen öğrenci sayısı çok fazla.
15. Öğrenci çok şehir küçük olunca da kiralık ev bulmak derttir. Aslında ev çoktur ancak çoğu kişi öğrenciye ev vermez, özellikle erkek öğrencilere. Ev sahibeleri bu durumu bildikleri için de öğrencilerden daha fazla kira alır.
BONUS: Cemaatler çok iyi kök salmıştır. Herhangi bir cemaate düşmemek zor iştir. Maklubeye çağıran arkadaşlar da eksik olmaz.