Teknoloji çağına girişimiz iyi mi oldu, yoksa kötü mü buna karar vermek gerçekten çok zor. Hayatımızı kolaylaştıran onca araçla birlikte asosyalleştiğimiz su götürmez bir gerçek. Bunun cefasını en çok çekenlerse çocuklar. Henüz farkında olmasalar da, 'mükemmel hayat'ı onlara sunduğunu sanan ebeveynler, her biri asosyal olan onlarca çocuk yetişiyor. Kendi çocukluğumuza dönüp baktığımızda, 'ah ne güzel saklambaç oynardık,' diyoruz, yeni nesil çocuklar ise 'o ne demek' derken uzaylıymışız gibi yüzümüze bakar durumda. Oysa biz, 'saklambaç nedir' diye soranlara bu şekilde bakarak büyümüş bir nesiliz. Peki çocuklarımıza bunu neden yapıyoruz?