Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Yöneticilik Bölümü öğrencisi Mehmet Özçetin, uzaktan eğitime geçilmesinin ardından döndüğü memleketi Afyonkarahisar'da yakalandığı koronavirüsü 10 gün hastanede, 14 gün evde karantinada geçirerek yendi. Özçetin, aradan 3 ay geçmesine rağmen spor yaparken ciğerlerindeki ağrıları hâlâ hissettiğini söyledi.
DHA'nın haberine göre, ÇOMÜ Spor Bilimleri Fakültesi'nde Yöneticilik Bölümü 2'nci sınıf öğrencisi 21 yaşındaki Mehmet Özçetin, koronavirüs (Covid-19) salgını nedeniyle uzaktan eğitime geçilmesinin ardından 19 Mart tarihinde memleketi Afyonkarahisar'a döndü. Mehmet Özçetin'de, memleketine döndükten 14 gün sonra Covid-19 belirtileri, öksürük ve hafif baş ağrısıyla başladı.
Özçetin, kendisini 2 gün boyunca otomobilde karantinaya alarak, ailesi dahil hiç kimseyle görüşmedi. Özçetin, Afyonkarahisar Devlet Hastanesi'ne gitti. Hastanede Mehmet Özçetin'in Covid-19 testi pozitif çıktı ve 1 Nisan tarihinde tedaviye alındı. Özçetin, tedavinin ardından sağlığına kavuşup, 10 Nisan'da taburcu oldu, ardından 14 gün evde karantinada kaldı.
'Bu süre zarfı içinde sosyal hayatın ne kadar kıymetli olduğunu ve insan sağlığının gerçekten her şeyden daha değerli olduğunu anladım. Şu anda nefes egzersizlerime çok dikkat ediyorum. Çünkü hâlâ daha koronavirüsün etkilerini görüyorum. Özellikle bölümüm gereği sporla ilgilenirken, koşarken ciğerlerimde hâlâ daha ağrılar hissediyorum. Bu yüzden daha dikkatli olmaya çalışıyorum. Sağlığıma özen gösteriyorum. Temizlik konusunda hiçbir şekilde taviz vermiyorum. Temizliğime çok dikkat ediyorum. Çünkü en önemli olan o.'
Nefes almanın çok kıymetli olduğunu ifade eden Mehmet Özçetin, 'İnsan bir nefese bile dünyalara değişmemesi gerektiğini öğreniyor. Yaşamını ona göre şekillendiriyor. Nefesin ne kadar kıymetli olduğunu bir kez daha anlıyor. İnsanların maskelerin ve sosyal mesafelerin ne kadar önemli olduğu bilincine varmalarını istiyorum. İnşallah insanlar, hayatın ve bir nefesin ne kadar değerli olduğunu bu virüse yakalanmadan anlar. Ayrıca sosyal hayatın ne kadar değerli olduğunu hastalık sürecimde dört duvar arasında anladım. Çünkü bir çift insan görmeyi özlüyorsunuz' dedi.
İnsanoğlu elindekinin kıymetini kaybetmeden anlamaz, bazı modeller kaybetse de anlamıyor ya neyse. Umarım beyin ölümü çoktan gerçekleşmiş, tıbben nefes almaya devam eden kadavralar belki sizi bir nebze de olsa örnek alır. Geçmiş olsun.
Hastalığı geçirip tekrar hastalığı kapanlar var. yani aşı çıksa bile yüzde yüz koruma durumu çünkü hastalığın kalıcı bağışıklılığı yok. yani ömür boyu kurtuluş yok.
Senelerdir akcigerinden hasta bir insan olarak yaziyorum, hic bir hastaliga benzemez nefes alamamak. Yarim hatta ceyrek insan olursunuz. Butun hayatiniza kisitlama gelir. Bir nevi agir engelli statusune gecersiniz oyle diyeyim. Evden aylarca cikmadigimi bilirim. Surekli birinin bana bakmasi gerekirdi. Gecelerce nefessiz kalip herkes uyurken bir gram duzgun uykuya hasret kaldigimi. Acillerde doktor hemsirelerin ellerini opesim gelirdi nefes almam icin yardimci olduklarinda. Cidden Rabbim dusmanimin basina vermesin. Cok sukur simdi cok cok daha iyiyim tedavim olumlu ilerledi ve havasi cok temiz kucuk bir yere tasindik o yuZden hastaligin hayatima gundelik etkisi yuzde on civarina dustu ama o gunlerin travmasi asla gecmedi. Hala bir yerlere gidip gezebildigimde uzun sure disarida kalabildigimde ve hatta gece disari cikip biraz yuruyebildigimde bile o kadar mutlu oluyorum ki. Lutfen kendinize iyi bakin...