Anlamı çok farklı.
Anlamı çok farklı.
Bu ağır ama anlamlı soru Güney Kore'de fazlaca düşünülmüş olacak ki, insanlar kendi cenaze törenlerini organize ederek yaşarken bu tecrüübeyi deneyimlemeyi hedefliyor.
2012'den beri 25.000'den fazla insanın bu deneyimi gerçekleştirdiği söyleniyor.
Kendi cenazesinin düzenlemek isteyenler bunun için tasarlanmış sağlık merkezlerine başvurarak kendi ölümlerini deneyimlemeye çalışıyor.
Kişiler kendi cenaze fotoğraflarını çektiriyor, kefen tabir edebileceğimiz giysilerini giyiyor, vasiyetlerini yazıyor ve kapalı ahşap tabutlarda 10 dakika durarak bu ritüeli tamamlıyor.
'Şu an ölecek olsan aklına kim veya ne gelir?' sorusunun cevabını aramak için sahte cenaze düzenleyen insanlar, çok geç olmadan önce hayatın değerinin ve anlamının farkına varmayı hedefliyor.
Aile, arkadaş ilişkilerinin çoğu zaman boş sebeplerle bozulduğu günümüzde son pişmanlığı yaşamamak için ölüm kavramı içselleştiriliyor.
Söz konusu Kore olunca, bu aktivite daha da önem kazanıyor.
Geçtiğimiz yıl yayınlanan bir rapora göre 1993 ve 2016 yılları arasında yaklaşık 250.000 Koreli intihar ederek hayatını kaybetti. Bu oran ülke nüfusunun 4,2'si demek ve çok büyük bir oran. İntiharların büyük bölümünün temelinde hayatı anlamsız bulmaya yol açan ruhsal problemler yatıyor.
Çünkü bu deneyimle pek çok insan ölümün çözüm olmadığını, hayatın yaşamaya değer ve ne kadar önemli olduğunu görebiliyor.
ne kadar siktiri boktan akım varsa o yörelerden çıkıyor.
Ya bu amk çekikleri saçma sapan bi hayat sürüyor kadını erkeği estetik manyağı cenaze manyağı kafayı yemiş bunlar
Bu insanlar geride neler bırakabileceklerini kendi kendine düşünemeyecek kadar ve intihar edebilecek kadar sığ demek ki...