Oxana’yı bir köylü tesadüfen bulduğunda, yetkililere haber verdi. Ancak köpekler, ona zarar gelmesini istemediği için görevlileri yaklaştırmıyordu. Köpekler yiyecekle kandırılarak uzaklaştırıldı ve Oxana sekiz yaşında bir çocuk gibi değil, adeta vahşi bir hayvan gibi bulundu. Çocuk esirgeme kurumuna yerleştirildiğinde yerde emekliyor, suyu diliyle içiyor, eşyaları gömüyor, hatta paylaşmak istemediği şeyleri hırlayarak koruyordu.
İlginç olan şey ise Oxana'nın aslında bazı insan davranışlarını daha önce öğrenmiş olmasıydı. Yani konuşmayı, yürümeyi ve ellerini kullanmayı biliyordu ama köpeksi alışkanlıklar o kadar baskındı ki insani davranışlara geri dönmek zor oldu.
Zamanla yüzlerce kelime öğrendi, ayakta yürümeye yeniden alıştı. Ancak psikolojik ve zihinsel gelişimi yaşıtlarından çok geri kaldı. Yetişkinliğe ulaştığında bile davranışlarında çocukça yanlar vardı. 2013’te verdiği bir röportajda hala yalnız kaldığında dört ayak üstünde yürüdüğünü söylüyordu.
bunu ben daha önce başka bir yerdede okumuştum